#53 Update verhuizing naar Veenendaal

Het is zaterdagochtend 07:22 uur, de dag voor kerst en ik ben een half uurtje geleden wakker geworden in ons nieuwe huis. Gek genoeg voelt het helemaal niet vreemd om hier wakker te worden terwijl ik misschien had verwacht dat ik wakker zou worden met het gevoel nog in Oostzaan te zijn. Ik ben sowieso altijd vroeg wakker en kan zeggen dat ik goed geslapen heb ondanks dat Kiki wel een paar keer heeft gespookt vannacht en sinds halverwege de nacht tussen Paul en mij in ligt.

Wat zijn de afgelopen weken mega snel voorbij gevlogen. Kan ook wel een klein beetje stellen dat we in standje overlevingsmode leefde de laatste week. Er moest zoveel op 1 dag gebeuren dat ik de laatste dagen opmerkte dat er over me gezegd werd “mama hoort niet eens wat ik tegen haar zeg!”
Ja dat klopt helemaal! Ik was zo gefocust op geen fouten willen maken dat ik me helemaal kon afsluiten als ik dingen aan het regelen was op m’n telefoon. Dat focussen deed ik onbewust, dus kon er gewoon niks aan doen. Ik wilde scherp blijven, omdat de vermoeidheid begon in te slaan, maar wist dat dingen goed afgerond moesten worden. Waar ik normaal gesproken meerdere dingen tegelijk kan uitvoeren, werd dat nu iets beperkter wat helemaal niet erg is, omdat ik weet wat de oorzaak is.

We zijn over! Mijn eerste blog vanuit Veenendaal!

Met een volgeladen auto richting het nieuwe huis!

Nu kunnen we echt gaan landen en op ons gemak naar een douchewand en dergelijke kijken zonder het gevoel te hebben weer op tijd in Oostzaan te moeten zijn. Er zijn nog wat dingetjes die afgemaakt moeten worden.

Wat hebben we hard gewerkt, wat hebben we fantastische hulp gehad! Lieve aanneemster jawel Daan met haar team Dirk en Chris die Faye haar slaapkamer hebben gerealiseerd, vrienden en familie die hier en daar hun steentje hebben bijgedragen waar kon.
Renske met schilderen; de nieuwe buurtjes die meteen hun huishoudtrap konden uitlenen; Monique die Kiki een dag meenam en gister nog even langskwam en de bedden heeft opgemaakt en dergelijke; Marieke die kwam helpen schoonmaken; Niels met het leggen van de vloer bij Faye; mijn schoonvader die kasten in elkaar kwam zetten en kwam helpen met tillen bij de verhuizing; Nick die kwam helpen met sjouwen en de WiFi erop heeft gezet; Esther die kwam helpen auto’s legen en de berg was heeft weten weg te werken die ik tussendoor had opgespaard; Carmen die kwam helpen in Oostzaan en de hele bovenverdieping heeft weten schoon te maken in no time vervolgens meereed naar Veenendaal om daar te helpen installeren; Xander die Aeden naar school bracht en haalde en ons verzorgde van koffie; Jos die ervoor zorgde dat Daan en Mo konden helpen met inladen in Oostzaan; Daan die mijn fiets nog ophaalde in Ilpendam bij mijn zus en vervolgens spullen die wij weggaven bij die personen bracht; Peter die nog komt kitten; Dave die nog het een en ander qua elektra komt regelen… stuk voor stuk ben ik jullie dankbaar, niet alleen vanwege de hulp, ook vanwege het gevoel wat jullie daarmee hebben weten los te maken. Je bent er voor elkaar. Ook de mensen die berichten stuurden om ons succes te wensen en er niet bij konden zijn in verband met werk of vakantie. Alle kleine beetjes helpen, ook mentaal. Ben ik je vergeten, laat het me weten, ik wil niemand overslaan.

Waar ik op de dagen dat Kiki naar school moest, in Oostzaan bleef om daar de boel in te pakken, reed Paul elke dag tussen half 7/7 uur richting Veenendaal om achter elkaar door te gaan. Ik ben echt zo trots op jou! Soms liepen dingen niet zoals je wilde en kon ik het van je gezicht aflezen, maar je bleef maar doorgaan tot het wèl lukte. Het waren een paar hectische weken, maar we hebben het geflikt!

Daan, Chris en Dirk hebben ook gas gegeven! Waar ik me vorige week even zorgen begon te maken of we het wel gingen redden voor de 23e met die slaapkamer, stonden ze ineens maandag bij het huis, klaar om te bikkelen. En dat hebben ze gedaan als ik zag wat een lange werkdagen ze af en toe moeten maken om iets werkend te krijgen. Respect voor jullie!

En nu staan de kerstdagen voor de deur. Vanavond eten wij bij mijn ouders in Holwerd. Dat wordt wel weer wennen. We gaan van een ritje van anderhalf uur weer terug naar 2 uur. Vandaag in ieder geval via Oostzaan, omdat de salontafel naar m’n ouders gaat en niet meer in het busje paste om ‘m vanuit Veenendaal te kunnen vervoeren. Maak maar vast ruimte mam, je hebt vanavond je nieuwe tafel!

Het is inmiddels licht buiten, dus we gaan weer aan de slag. Ben benieuwd hoe Faye en Aeden geslapen hebben. Rowen is zo’n geluksvogel, die is wakker geworden in Zwitserland. Die mocht met mijn broer mee op wintersport. Ik hoop dat je een leuke week gaat hebben lieverd.
Goed! We gaan opschieten!