Deze afgelopen week stond vooral in het teken van mezelf willen zijn. Gewoon dat. Hoe simpel kan het zijn? Mezelf zijn.
Oef, ik heb er begin van de week wat moeite mee gehad. Ik moest echt mijn best doen uitlatingen of meningen die eerder gemaakt werden door anderen, mij niet alsnog te laten raken.
Een opmerking als: “ik snap niet waarom mensen hun hele leven willen delen op het net” bijvoorbeeld (aangezien diegene weet dat ik dat doe) kan ik eerst nog luchtig op reageren, maar hij kwam toch terug op het moment dat er een volgend scenario zich aanbood. En een volgende en een volgende. (Die “volgende” staan verder los van deze situatie.)
Je krijgt een opstapeling van, dan moet ik mezelf weer herpakken en trainen om terug in vertrouwen te komen. Het gaat er dan in dit geval niet eens om dat ik mezelf zoveel laat zien op social media, maar meer om de persoon die er iets van vindt.
Note to self:
“Ik leef mijn eigen leven.”
Dan was er nog de opmerking dat ik beschuldigd werd door iemand (die mij niet kent) van iets wat ik niet gedaan had, en zelf juist heel streng op ben, maar nu gewoon als een klein kind onterecht terechtgesteld werd.
Ik hoefde niet boos te worden, het was geen verwijt.
(Ik was lichtelijk geïrriteerd, omdat ik eerlijk en oprecht was, maar niet werd geloofd.)
“Niet boos? Het voelt natuurlijk niet goed als er wordt gesuggereerd dat je niet helemaal eerlijk bent, terwijl je je van geen kwaad bewust bent. Je voelt je gekwetst.”
Er is vast iets vervelends gebeurd waardoor die persoon zich even moest afgeven op mij.
Note to self:
“Fuck de mening van een ander!”
Waar ik ook mee struggelde is het feitje dat ik deze week mijn lenzen niet mag dragen ivm een oogonderzoek wat aankomende maandag zal plaatsvinden. Daardoor ben ik genoodzaakt mijn bril te dragen waar ik me super oncomfortabel bij voel. Voelde, kan ik inmiddels beter zeggen. Ik wilde het liefst de hele week binnen blijven. Niemand mocht mij zien met die bril.
Mensen zullen zich nu misschien afvragen hoe ik straks anderen wil gaan helpen als ik zelf met zulke issues loop 😂 maar geloof mij, geen enkele coach is van steen en heeft ook zijn of haar rugzak te verwerken.
Wat ik duidelijk wil maken, is dat al die kleine dingetjes die zich opstapelen, uiteindelijk zorgen voor een disbalans.
Waar ik me het afgelopen halfjaar o.a. in heb verdiept (sommige dingen mij al vaker zijn verteld door coaches of lieve mensen die dichtbij mij staan, maar voor jezelf moet herhalen) is dat ik moet onthouden dat je vaak een spiegel voorhoudt voor de ander. Je doet dingen die een ander misschien óók wel zou willen, maar niet durft. Of mensen snappen het niet en vinden dat je je gewoon lekker klein moet houden. Of iemand heeft een rotdag en ze willen graag (meestal onbewust) dat jij je ook rot voelt, zodat zij zich weer even goed kunnen voelen. Helaas werkt het zo. De enige persoon die ervoor kan zorgen dat je je goed voelt ben je uiteindelijk zelf!
Dus, in mijn geval: ik, ik, ik, ik, ik en nog eens IK!
Een ander de schuld geven van jouw emotionele toestand heeft geen nut. Je geeft diegene alleen maar de power om controle te hebben over jouw humeur en uiteindelijk je dag, of avond of misschien wel je nachtrust.
Ook ik probeer mijn verantwoordelijkheid te nemen. En die verantwoordelijkheid nemen maakt jou tot de persoon die je wilt worden of misschien al bent! Als het dat laatste is, geef jezelf dan even een schouderklopje. Dan weet je waar ik over praat.
Ik weet inmiddels ook dat ik al die confrontaties aan moet gaan om me er beter over te voelen. Ook als ik merk dat situaties en patronen zijn gecreëerd vanuit mijn verleden. Sommigen zullen dat verwarren met “leven in het verleden”. Dat kan. Die kreeg ik namelijk op mijn bordje. Ook al werd die opmerking misschien niet zo bedoeld. Ik vind het helemaal niet erg als de dingen die ik benoem zo geïnterpreteerd worden, zolang ikzelf maar weet hoe het werkelijk zit en vertrouw op, daar komt ie… mezelf!
Note to self:
“Fuck de mening van een ander!”
Ik merk dat als ik bepaalde onzekerheden deel (laat ik het maar even die naam geven), anderen zich erin herkennen. Op die manier zie ik dat ik kan helpen die personen te laten inzien dat ze niet de enige zijn. En heel eerlijk? Ikzelf word er natuurlijk ook mee geholpen. Ik wil dat zetje geven, dat zetje die ik mezelf ook dagelijks geef. Wat het ook is waar je tegenaan loopt. Het delen van je onzekerheden is juist een hele sterke eigenschap. Zolang je er wat aan doet ben je op de juiste weg! Nou hoef je natuurlijk niet meteen alles te spuien, want je wilt niet overkomen als een labiel wrak!
Anyway, naarmate de week vorderde, merkte ik dat die disbalans minder werd. Ik wil me goed voelen, dus wat ik deed wanneer ik merkte teruggezogen te worden naar die ellendige opmerkingen en dus weer met een klote gevoel kwam te zitten, ik keek om mij heen naar objecten die mij een goed gevoel konden geven.
Dit zal heel idioot klinken en ik heb het niet zelf verzonnen, maar ik keek naar een boom die prachtig verlicht was met kleine lampjes. Hoe je door die lampjes in het donker elke tak in zijn vorm zag. Gewoon een keer onderweg langs de A1. Telkens kijk je naar een volgend object wat in jouw ogen blijdschap brengt. Moet jij eens opletten hoe snel je die vervelende dingen hebt kunnen loslaten en dus hoe snel je weer goed in je vel zit en openstaat voor de leuke dingen!
– Conquer yourself and the whole universe is yours.
En zo is het alweer vrijdag.
Vorig weekend zijn we een dagje naar Antwerpen geweest. Niet eens zozeer omdat wij, ons landje in lockdown zitten, maar omdat het ‘t laatste weekend van de kerstvakantie was en we graag nog IETS wilde kunnen doen. Ik had Faye al een tijd beloofd met haar te gaan shoppen. Aangezien de jongens zo hard groeien, dus sneller nieuwe kleding nodig hebben, wordt zij een beetje vergeten. Sorry Faye, je hebt nou eenmaal mijn lengte dus je bent uitgegroeid hihi…
Het prachtige station van Antwerpen.
Ik moet zeggen dat het natuurlijk vreselijk krom is om daar nu gezellig een dagje door de winkelstraten te struinen, maar anderen zijn weer een hele week op wintersport geweest. Dus ja… wat vált er eigenlijk over te zeggen. We hebben ons verder netjes aan de regels gehouden en ondanks de non-stop regen voelde het een beetje als een ini mini vakantie.
Zondag is Paul een uurtje met zijn vader gaan golven en ben ik begin middag met de kids naar mijn ouders gereden. We kwamen daar rond 14:30 uur aan (ze wonen in Holwerd) en hebben daar eind van de middag lekker de frituurpan aangezet. Terwijl de culinaire kroketten en frikandellen geserveerd werden kwam mijn broer ook nog gezellig met z’n boys aanwaaien.
Maandag moest Aeden als enige weer naar school na 3 weken vakantie, Rowen had nog een studiedag en Faye had sowieso pas donderdag weer les. Wat een leven!
Was wel pittig hoor dat wekkertje weer zo vroeg! Bij mij moet het ritme er ook nog even inkomen. Normaal gesproken vind ik het heerlijk om vroeg wakker te zijn, met Ivy naar buiten te gaan en te zien hoe langzaamaan de buurt wakker begint te worden.
Nou, ik snooze nu 3x tot 07:15 uur en moet mezelf dwingen om mijn warme, fluffy bed uit te stappen. Het komt vast wel weer terug, mijn ochtendritme. Voor nu ben ik erg blij dat Paul met Ivy in de ochtend naar buiten gaat hahaha…
Dit weekend gaan de oudste 3 weer naar hun vader, dus breng ik ze vanmiddag naar Breukelen.
Ohja, nog even dit. Ik heb toch een super toffe outfit besteld bij een oud-collega van mij. Zij heeft inmiddels haar eigen kledingwinkel “Charme van Steef” in Rhenen, en kan niet wachten om het setje te ontvangen! Ennuh, ze is zaterdag open!
Maar voor nu…
Vind je het leuk om te delen wat je gaat doen dit weekend? Laat het weten in een reactie. Of laat als je het leuk vindt een reactie achter mocht je iets herkennen in mijn verhaal. Ik ben naar beide heel benieuwd! Ik zal jullie volgende week vertellen wat onze plannen waren van dit weekend.
Oké, laten we ‘m er dan nog 1 keer ingooien, omdat ik zo van herhaling hou. Sorry ma! 😉
“Fuck de mening van een ander!”
Heel fijn weekend!
Liefs LINDA
#mezelfzijn #blog #levenbylinda #coaching #coachie #verantwoordelijkheid #zelfliefde #fuckdemeningvaneenander #leefmijneigenleven #leef #gezin #realityblog
Goed omschreven moppie 😘😘