Stap in en join the ride!

#16 Huis gemanifesteerd!!!

Mijn surrogaat dochter Ilse 😉 samen met Faye.

Dit zou weleens een hele lange blog kunnen worden. Wat ik jullie wil vertellen is geen uitleg waarom, maar een verhaal over wat het luisteren naar mijn gevoel mij heeft gebracht. Vorige week schreef ik over wat er gebeurt als je trouw bent aan jezelf. In deze blog ga ik daar dieper op in, en hoe het trouw zijn aan mezelf me heeft gebracht op dit punt in mijn leven en natuurlijk het leven van mijn gezin.

Voor de mensen die het nog niet weten zal ik vertellen waar ik het over heb.
Paul en ik hebben dinsdag getekend voor onze nieuwe woning in tromgeroffel….. tadadadadadadada…. Veenendaal!
Zelfs bij het schrijven ervan krijg ik opnieuw een warm gevoel, een blij gevoel, een ‘ik kan niet wachten!’-gevoel.

In mijn ogen klopt het verhaal precies zoals het heeft moeten lopen voor mij, waar het voor een ander waarschijnlijk moeilijk te rijmen valt met hetgeen wij eerder hebben geroepen ons leven in Oostzaan verder op te bouwen. Dat klopt ook!
Ik zal bij het begin beginnen.

Zoals sommige van mij weten snuffel ik graag op funda met het idee dat áls ik iets voorbij zie komen op een plek wat in mijn ogen de moeite waard is, we altijd een kijkje kunnen gaan nemen. Wie weet waar ‘t ons brengt.
Nou keek ik dagelijks naar het woningaanbod in Zaandam. Waarom Zaandam? Omdat Aeden daar straks naar de middelbare school gaat, Rowen daar al op school zit en het voor ons makkelijker zou zijn qua faciliteiten. Ik vind het idee om alles makkelijk op de fiets te kunnen bereiken wel erg fijn, dus dat waren mijn gedachten erachter.

Het was zover, ik vond een woning op funda waarvan ik dacht, dit zou een leuk huis kunnen zijn op een top plekje. Uitzicht over het water, vraagprijs binnen de marge, half vrijstaand, 5 slaapkamers, aardige voor-en achtertuin, al met al leuk!
Dinsdag 15 maart belde ik naar het makelaarskantoor om te vragen of ik een afspraak kon maken voor een bezichtiging. De afspraak werd ingepland op dinsdag 22 maart.
Vrijdag 18 maart kreeg ik telefoon van de makelaar dat hij me moest teleurstellen. De verkopers hadden een bod gekregen wat ze niet af konden slaan. Ik antwoordde verbaasd, hoe weten ze nou dat wij niet een bod hadden gedaan die ze niet konden afslaan? Ja, zei de makelaar, dat had hij ze ook verteld, maar ze wilde hiermee verder. Oké antwoordde ik, geen probleem, dan is het ons huis niet en wens ik de anderen succes met de verkoop en veel plezier met de koop.
Na dat gesprek kon ik het vrijwel makkelijk relativeren. Dan moest er dus een ander huis op ons pad komen.

Die dagen erna zei Paul tegen mij dat een vriend van hem aankoopmakelaar die in de tijd dat wij opzoek waren naar een woning in de omgeving van Amersfoort nog steeds woningen doorstuurde. Paul heeft nooit aan hem doorgegeven dat we dat idee uit ons hoofd hadden gezet. Blijkbaar was ik daarin de enige 😉
Toen ik vroeg aan Paul waarom hij hem die woningen bleef door laten sturen was zijn antwoord dat ik toch ook op funda kijk?!
Ja, alleen ik kijk in Zaandam.
Paul zijn argument was dat er misschien een keer een pareltje tussen kon zitten.


Nu hebben we ongeveer in 1 week tijd, 2 verjaardagen in Veenendaal gehad. We waren daar op zaterdag 12 maart en op maandag 21 maart, wat mij na die 2e verjaardag aan het denken heeft gezet.
Als Paul het idee van Amersfoort nog niet uit zijn hoofd had gehaald, dan was hij dus nog steeds bereid om ergens anders helemaal opnieuw te beginnen. En mijn gedachte werd toen, maar als we dát gaan doen, zo’n stap zetten, dán gaan we gewoon terug naar Veenendaal. Ik ben alle voor-en nadelen op een rijtje gaan zetten en het idee alleen al gaf me een gevoel van rust.
Ik heb al vaker geroepen terug te willen, maar uiteindelijk gedacht dat ik door moest zetten in Oostzaan. Ik móest gewoon volhouden dan zou het vanzelf goedkomen en zou dat gevoel vast slijten.

Ik ben op dinsdag 22 maart gaan kijken naar woningen in Veenendaal en heb diezelfde dag het idee voorgelegd aan Paul. Die moest het laten bezinken, maar ook hij zag er al gauw de voordelen van in.
Dit ga je haast niet geloven, maar die woensdag, 23 maart belde ik naar een makelaar bij wie ik een huis had gevonden via funda om te vragen wat de status van de woning was.
Ze zei dat er tussen 12:30/13:00 nog een plek was. Dat was 5 min later!! Nou hebben wij geen vliegtuig, dus ik moest het huis laten gaan. Ik snapte het ook wel, omdat de woning er inmiddels een dikke week opstond, wat tegenwoordig betekend dat je over het algemeen al te laat bent om te bellen.

Het onvoorstelbare gebeurde.

Donderdag 24 maart werd ik teruggebeld door de makelaar. Ze kon een bezichtiging voor me inplannen. Het kon de volgende dag of de week erop. Ik Paul snel bellen, want we hadden schijnbaar nog een kans.
Al moet ik wel zeggen dat ik niet begreep dát ze me belde, omdat zij ons heeft ingeschreven als woningzoekende en wist wat onze max was/is. Dit huis zat er met €5000,- onder. Wij hadden dus nul komma nul ruimte om serieus te overbieden. Maar goed, dat wetende wist ik dat we dan misschien tóch een kansje maakte. Anders doet ze toch niet zoveel moeite? Wij konden namelijk niet de volgende dag en de week erop was Paul de hele week aan het werk. De enige optie was te bezichtigen op zaterdag. Ik vroeg haar of dat mogelijk was, zo niet begrepen we dat volkomen, dan moeten we gewoon verder zoeken. Belde ze terug met het bericht dat we zaterdag om 10 uur langs konden komen!! Dit begon steeds beter te voelen.

Zaterdag 26 maart reden we in de ochtend naar Veenendaal, het zonnetje scheen dus een fijne dag! We kwamen aan in de straat en ik was gewoon zenuwachtig! Ik ken de woningen, dus het voelde al vertrouwd. Faye heeft een vriendin in Veenendaal die tot een paar jaar geleden in zo’n zelfde woning woonde maar dan in een andere straat, en jaren geleden was mijn ex man bevriend met iemand die zelfs in déze straat in zo’n zelfde woning woonde.

We werden rondgeleid en voelde van binnen dat ik dit huis wilde. Ik wilde alleen niet té enthousiast worden i.v.m. teleurstelling.
Bij het afronden van de bezichtiging gaf de makelaar aan dat er ruimte is om te onderhandelen. Bij deze woning ging het nog op de ouderwetse manier, dus wie het eerst komt…

Ik kon het bijna niet geloven, maar mijn gevoel zei dat dit hét huis weleens kon worden.
Alles wees er voor mij op dat dit de juiste keuze was. Ik was begonnen mijn gevoel te volgen en dan gebeurt dit?? Alsof het universum mij bij het willen bezichtigen van een woning in Zaandam met de zweep op mijn vingers sloeg om aan te geven dat het nou eens afgelopen moest zijn met die huizen zoeken buiten Veenendaal en daarom de makelaar in Zaandam mij al afbelde nog voor de bezichtiging had plaatsgevonden!! Hahaha..

Anyway, die maandag hebben we een bod gedaan met hulp van Paul zijn vriend en na een lange stressvolle dag voor mij dan kwam Paul uiteindelijk thuis uit zijn werk met het bericht dat het huis van ons was als we diezelfde avond nog akkoord gingen met onze max, anders gingen ze die week erop verder met nieuwe bezichtigingen. We kregen ook nog het bericht dat de verkopers positief getest waren allebei, dus werd het nog duidelijker dat we zoveel geluk hebben gehad op zaterdag langs te zijn geweest dat ik zei “DOEN!”

Later die avond had onze bevriende aankoopmakelaar dankjewel Sjouke 😉 Er zelfs nog iets af weten te snoepen, dus hebben we de woning in principe voor de vraagprijs!
Ongelooflijk, in deze markt waar de woningprijzen de pan uitstijgen, er met geen pijl op het overbieden te trekken valt, dit is toch gemanifesteerd?!!
Ik ben tussendoor ook constant tevreden gebleven met waar we nu wonen, dat is heel belangrijk, dat als je iets anders wilt voor jezelf, je altijd tevreden blijft met de huidige situatie.

“Happy with where you are, eager for more”

Abraham Hicks

Ik wilde zo graag een woning kunnen kopen zonder dik te moeten overbieden, zodat we dat geld in de woning konden steken of iets konden vinden wat binnen onze marge valt. Ik wilde het liefst een ruimere woning met een grote tuin inclusief oprit, een garage, vrij uitzicht, geen inkijk in de tuin, dit huis heeft alles wat op dat wensenlijstje staat én Paul en ik waren beide evenveel enthousiast!

Het eerste beste huis wat we hebben bezichtigd nadat we de keus hebben gemaakt om in Veenendaal te gaan wonen is het ook daadwerkelijk geworden! Dit heeft zo moeten zijn en voel me er zo goed bij.
Het voelt voor mij als uitzicht naar “going home.”

De passeerdatum zal wel pas plaatsvinden op 12 december, maar eigenlijk is dat voor ons alleen maar gunstig i.v.m. Paul zijn werk.
Allemaal pluspunten! Elke keer werden we tegengewerkt na het bezichtigen van een woning, Zaandam heeft niet eens plaatsgevonden, en dan gaat ‘t in Veenendaal op deze manier dat niks ons in de weg staat? Ik ben zo dankbaar.

De afgelopen jaren waren an amazing ride met mooie ervaringen en inzichten.
Je hoort mij ook absoluut niet zeggen dat ik spijt heb van bepaalde keuzes. Als ik die keuzes niet had gemaakt was ik niet tot deze inzichten gekomen. We hebben in de tussentijd zoveel geleerd. Niks is geforceerd gegaan, Paul en ik hebben altijd goed gecommuniceerd en het vertrouwen gehad in elkaar.

Misschien had ik deze tijd wel nodig om op betere voet te komen met de vader van mijn kinderen. Die storm is gaan liggen, waardoor ik de laatste tijd zonder spanningen naar Veenendaal kon komen. Ik vind het mooi om te zien hoe tijd alles heelt, maar dat heeft ook te maken met de verandering in mij. Ik ben het vooral bij mezelf gaan zoeken, dus mijn eigen verantwoordelijkheid gaan nemen. Dat heeft me zoveel rust gebracht doordat ik bepaalde weerstanden kon loslaten dat veel situaties me niet meer raken.
Ik merk doordat ik die weerstand niet meer zo snel voel, dingen sneller op mijn pad komen. Ja, ik kan iedereen aanraden om keuzes te maken gebaseerd op je gevoel.

Als iemand dan vraagt waarom je een bepaalde keus hebt gemaakt, kun je dus gewoon antwoorden: “omdat het goed voelt.”
That’s it!
Dat is eigenlijk het enige wat telt en waar je je niet schuldig over hoeft te voelen. Jouw gevoel is je intuïtie, en wanneer je daarop vertrouwd, vertrouw je op jezelf.
Only thing that matters. Uit ervaring kan ik je vertellen dat het je ook een stuk zekerder maakt.

De afgelopen week stond vooral in het teken van de juiste makelaar zoeken voor de verkoop van onze woning. Ook daarin ben ik gaan kijken naar wat mijn gevoel zei en natuurlijk door me goed in te lezen. Er zijn 4 makelaars langsgekomen om een waardebepaling te doen. Nadat de 2e makelaar geweest was had ik al een gunfactor. Er moesten natuurlijk nog 2 komen, en uiteindelijk twijfelde ik tussen de 2e en de laatste, de 4e.
Ze lagen zo dichtbij elkaar, maar m’n gevoel bleef maar neigen naar nummer 2. Die andere 3 waren ook goed, maar ik kan mijn gevoel gewoon niet negeren en Paul vindt alles prima hahaha, lekker makkelijk. Nee, hij staat achter mijn keus nadat ik heb uitgelegd waarom ik voor nummer 2 wil gaan. Uuuuhm we moeten iedereen alleen nog even inlichten…. 🙈

Afgelopen dinsdag hebben we getekend voor ons fantastische nieuwe huis, en zie ons daar de komende jaren lekker zitten. Het is in ieder geval een huis waar we niet meer weg zouden hoeven.
Ik merk wel dat er een hoop bij komt kijken naast de dagelijkse dingen. Dat stukje is natuurlijk allemaal maar tijdelijk, maar het vinden van de juiste makelaar en het aanvragen van de hypotheek bezorgde mij wel een klein beetje stress. Inmiddels heb ik dankzij Paul en mezelf mij er weer van weten te overtuigen dat alles goedkomt en door het kijken naar wat m’n gevoel zegt heb ik toch makkelijk de keus qua makelaar kunnen maken. Al dat denken kost ook een hoop energie! 😉

Verder begint Aeden straks in Zaandam op de middelbare school en zullen hij en Rowen na de kerstvakantie starten in Veenendaal.

Ze zijn erg blij met het nieuws weer terug te gaan naar hun geboorteplaats (oké, dat is eigenlijk Ede) en voornamelijk dat ze natuurlijk lekker dichtbij papa gaan wonen. Wat een reis is dit geweest. Eerst bijna een jaar in Amsterdam met de 3 oudste, daarna ons plekje hier gevonden in Oostzaan, maar het is mooi geweest en zoals ik al eerder zei…

“We are going home.”

Veenendaal

Lieve allemaal!Bedankt voor het lezen van mijn blog! Bedankt voor jullie tijd en interesse. Het doet me telkens zoveel als ik hoor dat hij gelezen wordt.🙏🏻
Ik hoop alleen maar dat je er voor jezelf iets van waarde uit kunt halen, of misschien vind je het gewoon leuk om te lezen hoe het er bij ons aan toe gaat.
Het is alweer vrijdag en dat betekend dat het weekend weer voor de deur staat.

Daarom wens ik iedereen alvast een heel fijn weekend en zeg ik tot volgende week!

Liefs LINDA

4 reacties

  1. Rianne Veenendaal

    Wat super leuk! Gefeliciteerd met jullie nieuwe woning. Tijd om eindelijk dat bakkie te plannen. Woon je gewoon binnenkort op loopafstand 😃

    • LINDA

      Dankjewel Rianne! Ik zei toch, als ik iets beloof, kom ik het altijd na, dus inderdaad dat bakkie gaat er komen!! 😂
      Ik kom wel op de fiets goed? 😉

  2. Edgar Engel

    Geweldig leuk! …en zeker ook om meer van jouw artikelen te lezen; Heerlijke schrijfstijl heb je!

    P.s. Benieuwd of Faye en Nikki elkaar weer gaan opzoeken… K’geef het door aan d’r! 🙂

    • LINDA

      Dankjewel voor je mooie compliment Ed en zou zeggen veel leesplezier! 😉

      We gaan elkaar vast weer tegenkomen en wie weet vinden die meiden ook weer de weg naar elkaar! ❤️

      Liefs!

Laat een antwoord achter aan Rianne Veenendaal Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2025 levenbylinda

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑