Zenuwslopend, wat een wedstrijd. Nederland-Argentinië, heel jammer, ik had het ons landje zo gegund. Vreselijk jammer voor ons team, wat hebben ze gestreden. Over het algemeen heb ik alleen iets met voetbal wanneer mijn zoons op het veld staan, maar dit, het WK…volgens mij heb ik geen nagels meer over!
Tsja, ik hoor net tijdens een interview met Noppert: “het leven gaat door.” Ja dat is zo, wij gaan ook gewoon weer verder met klussen!
Woensdag hebben we namelijk de sleutel gekregen van ons nieuwe huis!! Vanaf dat moment is alles in sneltreinvaart gegaan. Paul heeft de afgelopen dagen nog gewerkt en ik reed heen en weer van Oostzaan naar Veenendaal. Ik moet wel zeggen dat ik na woensdag een moment had dat ik even in de paniekstand schoot, omdat ik niet wist waar te beginnen. Voor je gevoel zijn de dagen te kort, de afstand te groot en hebben we ook nog gewoon een gezin te runnen. Ze waren al bezig met de slaapkamer voor Faye die deels van de garage gerealiseerd moest worden, maar die is nu bijna zo goed als klaar. Ze moesten een gat creëren voor het raamkozijn van Faye haar kamer, dat was alleen niet zo’n makkelijke klus aangezien ze door 25 cm dik beton moesten boren. De boor vloog twee keer in de fik, maar het is ze gelukt met een hoop herrie en het kozijn zit er inmiddels in!
Doordat ik donderdag eerst de verf ben gaan halen en behang voor Kiki haar kamer, merkte ik dat daar veel tijd in ging zitten. Ik kom rond 10:30 uur aan bij het huis in verband met de afstand en files, maar wil ook voor de spits weer terug, dus zoveel tijd kan ik niet uit een dag halen. Daar komt bij Kiki die mee was, dat houdt je ook bezig. Uiteindelijk ben ik gewoon begonnen en heb ik al wat hulp en steun van twee vriendinnen gekregen. Monique en Renske, jullie weten half niet hoe jullie aanwezigheid alleen al mij heeft geholpen. Ik begon na vandaag in te zien dat we het wel gaan redden voor de 23e.
De vloeren van de slaapkamers worden morgen geschuurd, daarna kunnen wij het schilderwerk boven afmaken zodat ze woensdag die vloeren in de olie kunnen zetten. Het was al een heel ander aanzicht om de slaapkamers in een verse lik verf te zien. Morgen ga ik verder thuis aan de gang en rijdt Paul met Rowen en Faye naar Veenendaal. Aeden heeft morgen zijn allerlaatste wedstrijd bij OFC, dus daar gaan Kiki en ik met Aeden morgen afscheid nemen. Althans, ze spelen uit, dus dat wordt bij de tegenstander afscheid nemen van het team.
Ik werd deze week wel op de proef gesteld hoor met mijn ‘En En’ verhaal. Ik heb geprobeerd m’n hoofd koel te houden met alles waar we mee aan de slag moesten. Het moet wel leuk blijven, maar het is onvermijdelijk om stress buiten de deur te houden bij een verhuizing. Ik geef me er ook maar aan over en laat het een en ander los. Zo ook mijn blog die ik vandaag wilde schrijven. Ik heb Kiki vanmorgen naar de peuterspeelzaal gebracht en ben daarna meteen doorgereden naar Veenendaal. Daar aangekomen ben ik meteen aan de slag gegaan met schilderen tot 16:45 uur. Toen was het spullen opruimen, in de auto stappen, onderweg met Paul gestopt bij de Mac, kids gingen thuis zelf frituren en op naar Oostzaan. Bij thuiskomst moesten er nog boodschappen gehaald worden, daarna in bad voor een beetje ontspanning wat niet lukt aangezien ik nóg dingen lig te regelen op m’n telefoon voor het huis en door met de wedstrijd Nederland-Argentinië.
Vanavond toen ik Aeden naar bed stuurde kwam het besef dat dit ons laatste weekend in Oostzaan is met de kinderen. Aeden vroeg wanneer we echt overgaan en hoe vaak ze nog naar papa moeten. Ik dacht ‘wauw’ nog twee weken hier waarvan dit het laatste weekend met z’n allen is. De volgende keer dat we met z’n allen zijn in het weekend gaan we over naar het nieuwe huis. Hoe bizar snel is het uiteindelijk toch nog gegaan! Dus, morgen maar even een gezellige movie night houden met z’n allen.
Voor Kiki is het ook aftellen bij de peuterspeelzaal. Zij gaat nog 4 keer naar Het Luchtkasteel. Ze zal het wel gaan missen, al vind ze het ook hartstikke leuk om mee te gaan naar, zoals zij het zo mooi zegt: het “wiele” huis.
Vertaling: Het “andere” huis.
Ja, het is even een drukke periode, maar we krijgen er iets moois voor terug. Een prachtig huis op een super plekje met leuke buren!! Ik kan me alleen maar dankbaar voelen, dus ja dat beetje stress, daar komen we wel doorheen. It’s all part of the game zullen we maar zeggen.
Goed, het is inmiddels 00:21 uur dus ga mijn verhaal aan de kant leggen. Morgen gaat het wekkertje weer vroeg, dus gauw slapen nu 😉
Volgende week weer een update over de verhuizing en hoop mijn blog dan op tijd klaar te hebben. Daar ga ik voor in ieder geval.
Lieve allemaal, bedankt voor jullie tijd, interesse, GEDULD en feedback! Ik waardeer het elke keer weer en ben jullie enorm dankbaar!
Ik ga gauw slapen, dus voor nu goedemorgen/goedemiddag of goedenavond en tot volgende week!
Liefs LINDA
Geef een reactie