Wat een regenachtige ochtend, maar gek genoeg vind ik het wel wat hebben, niet als ik straks Kiki op moet halen, maar voor nu heb ik wat kaarsjes aangestoken en kijk ik eigenlijk wel weer uit naar die donkere, koude dagen.
Elk seizoen heeft zijn charme.
Er zijn inmiddels al een paar weken voorbij nadat de scholen weer begonnen zijn en merk dat we weer zo goed als in het ritme zitten. Al is het een relaxter ritme dan voorgaande jaren. Ik sta er zelf iets luchtiger in dan ik van mezelf gewend ben.
Afgelopen woensdag bijvoorbeeld was Paul vrij, dus zijn we nadat we Kiki uit de peuterspeelzaal hadden opgehaald doorgereden naar een outlet in Amsterdam. Daarna reden we terug naar huis om Rowen en Aeden op te halen die uit school waren gekomen zodat we even iets leuks konden doen. Zo heb ik van de zomer contact gehad met iemand van speeltuin en restaurant Blik & Burgers in Zeist via Instagram, dus dacht ik: “kom, laten we daar eens gaan kijken.”
Zo gezegd, zo gedaan, maar al gauw kwamen we erachter dat de keuken om 17:00 uur zou sluiten, die hadden we even niet zien aankomen en ik had niet goed op de site gekeken. Kan gebeuren, dus zijn we verder gaan kijken waar we eventueel anders een hapje konden eten. Dat werd pannenkoeken restaurant ’t Jagershuys wat zich ook in Zeist bevindt en wát een leuke plek is dat! Ik ben helemaal weg van die plekjes in bosgebieden. Het geeft mij zo’n cosy gevoel. Het restaurant zag er top uit en de pannenkoeken zijn elke euro waard! Het voelde alsof we nog vakantie hadden. Gewoon lekker zo’n dagje eropuit. Iets wat ik normaal gesproken misschien niet zo snel zou doen op een doordeweekse schoolavond. Nu was de training van Aeden ook nog eens afgelast, dus why nut! Kiki had wel zomerfeest op haar schooltje vanaf 16:30 uur, maar hoe leuk het er ook uitzag, natuurlijk had ik er graag met Kiki naartoe gegaan, maar dit was zo’n moment dat je mag kiezen uit twee leuke kwaden 😉 En wat doe je dan? Lekker je gevoel volgen. En die van Paul die ook gewoon even weg wilde haha.
Wat ik wil zeggen met dit verhaal is dat ik iets minder volgens mijn eigen regels probeer te leven. Het kan ook te maken hebben met het feit dat ik nu op dit moment mijn oudste kinderen op hoger onderwijs heb zitten, waardoor je iets flexibeler kan zijn. Door die relaxte houding merk ik ook dat ideeën stromen. Waar ik eerder zat te brainstormen over bepaalde dingen omdat ik NU een antwoord voor mezelf wilde hebben, wacht ik iets meer af en laat ik het tot me komen.
Ik bespreek sommige gedachten met een selectief groepje mensen en laat die gesprekken op mij inwerken. Wat er dan gebeurt is dat ik soms denk dat ik nog even geduld moet hebben, dan stroomt er niks, en vervolgens gaat dat spreekwoordelijke lampje boven mijn hoofd ineens branden.
Al dat sparren wat je doet met anderen kunnen als puzzelstukjes in elkaar vallen. Ik pak van iedereen iets mee, filter hetgeen waar ik iets mee denk te kunnen en voila een idee is geboren.
Soms loop je voor je gevoel even vast. Ik zeg even, omdat het vaak maar tijdelijk is. Zo heb ik een tijdje vastgezeten over een idee wat al een poosje suddert in mijn gedachten. Dan probeer je erachter te komen door er met anderen over te praten of je met hulp van die ander verder kan komen. Ik deed dat een paar keer, maar got nothing tot ik nog een poging waagde om mijn “probleem” te bespreken met weer iemand anders. Ik besloot haar advies op te volgen, maar terwijl ik dat advies aan het uitvoeren was kwam ik op het laatste moment voordat ik een mailtje eruit had gestuurd op mijn eigen idee. Heerlijk! Toch nog dat authentieke wat ik zo graag wilde, maar dacht er deze keer niet van zou komen. Ineens daagde het me! Indirect heb ik toch wat aan dit advies gehad! Doordat ik niks forceerde en gewoon de tijd nam stroomde het antwoord zo m’n gedachten in. Dat moment dat je ineens dé oplossing hebt gevonden, dat is zo lekker. Het idee dat er ook geen haast achter zit geeft ook rust. Op die manier weet ik dat ik geen overhaaste beslissingen neem en dus ook voor het beste idee kan gaan wat bij mij past.
Misschien denk je al de hele tijd: “waar heb je het toch over??” Ja daar kan ik nog even niet over uitweiden. Daar wil ik niemand mega nieuwsgierig mee maken, maar zoals jullie misschien nog weten probeer ik ergens naartoe te werken en ben ik daarvoor het een en ander aan het uitzoeken. Step by step kom ik steeds iets dichterbij mijn doel.
Ik vind het proces gewoon erg fascinerend als ik merk hoe dingen lopen als ik het aanpak op deze manier. Via het volgen van mijn gevoel, mijn intuïtie dus mijn eigen manier. Het klopt dat je op die wijze heel dichtbij jezelf blijft en dat maakt het allemaal zo leuk. Ik besloot iets minder streng te zijn voor mezelf, iets meer focus te leggen op het feit dat Kiki nog een klein jaartje thuis is en straks ook alweer naar de basisschool gaat en er dán heel veel tijd vrijkomt voor mij en mijn doelen. Ik liet het los en wat gebeurd er? De boel begint te stromen. Tijdens de vakantie merkte ik het als eerst. Er kwam een rust over me heen terwijl ik altijd wel rondliep met een gevoel van tekort. Een bepaalde spanning dat ik ergens niet aan voldeed. Ik liet het los waardoor ik blijkbaar openstond om te ontvangen.
Dit is iets waar ze het bij de wet van aantrekking continu over hebben. Dat is de key tot het manifesteren van wat jij wil.
- Vraag
- Onthecht
- Ontvang
Dat zijn de stappen die ik onbewust heb toegepast. Ik heb een doel, dus een vraag gesteld. Ik heb me er een tijdje terug van losgemaakt, ik ben me dus gaan onthechten en vervolgens kwam ik door middel van toch onbewust actie ondernemen in de zin van podcasten luisteren en in gesprek gaan met anderen tot de ideeën waar ik maar niet op kon komen toen ik het aan het afdwingen was; maar nu, omdat ik het puur deed voor mijn eigen ontspanning alles stroomt. Eigenlijk hoort er nog een stap tussen en dat is ‘visualiseer’, maar dat doe je automatisch toch wel 😉
Ik mag het laten gebeuren. Je vraagt en geniet van het proces. Daarmee zeg ik niet dat je er niks voor hoeft te doen, zeker niet! Ik merkte alleen dat toen ik onderweg naar onze vakantiebestemming tijdens het luisteren van podcasts die ik al eerder had beluisterd, alleen nu deed vanuit fun, ineens andere dingen hoorde die blijkbaar nu binnen konden komen, omdat ik er deze keer voor open stond. Er zat geen druk achter.
Ik geloof echt dat dingen op zijn tijd komen wanneer jij er klaar voor bent. Je bent altijd op de juiste plek op het juiste moment én wat goed is voor jou gebeurt. Ik denk ook zo op momenten wanneer dingen niet uitpakken op een manier zoals ik voor mezelf wens. Ik ga die uitdaging(en) aan en kijk waar ik iets kan veranderen bij mezelf als zo’n situatie op mijn pad komt die mij op dat moment niet dient. Op die manier laat je een stukje weerstand los zodat wat jij wil naar je toe kan stromen. Het is vaak iets binnenin jou waar nog werk te doen is wat voor die blokkade zorgt. Het kan om zelfliefde gaan, angst, stress, spanningen, het kan voor iedereen iets anders zijn. Werk daaraan en je gaat zien dat dingen voor jou gaan werken en niet tegen je. Op deze manier kwam ik in ieder geval weer een stapje dichterbij mijn doel en heb ik meer vertrouwen gekregen in mezelf dan ever!
Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft. Je zal jezelf hier wel in moeten trainen, dit gaat namelijk niet vanzelf. Uiteindelijk ga je zien dat de stappen die je zet zijn vruchten afwerpen.
Goed, dan heb ik nog 1 vraag van mijn zoon Rowen. Of ik zijn link wil promoten in mijn blog. Daar kan ik natuurlijk geen nee op zeggen. Het gaat hier om een receptenboek waar je mee kunt afvallen, maar ook een boek waarmee je gezonde maaltijden op tafel kunt zetten, dus check it out!
Nu is het tijd om het weekend in te luiden met morgen een tof uitje voor de boeg including mijn broers en zus voor de verjaardag van mijn oudere bro! Verder zeg ik niks, het is voor hem nog een verrassing.
Heel veel fun met wat er voor jullie in de planning staat en ik zou zeggen let’s go!!
Liefs LINDA
