“No stress” kreeg ik vanmorgen in een appje van onze lieve aanneemster Daan. We zitten nog steeds met een verstopte gootsteen, zelfs nadat een ontstoppingsbedrijf vorige week langs is geweest een poging te wagen ons van dat probleem af te helpen, hoppa €900,- euro lichter. Om 9 uur stond de monteur van Kvik weer voor de deur om te kijken of hij het kon verhelpen, maar kwam tot de conclusie nadat onze buren zo vriendelijk waren hem te laten zien hoe het er bij hun uitzag onder de gootsteen dat het probleem niet zit in de zwanenhals en de ontluchting, maar dieper in de pijp. Dat wordt of de pijp weer laten leegzuigen of een andere weg voor de pijp zien te creëren. Sowieso zullen er weer kosten aan verbonden zitten.
Zucht…
Eerst belde ik Paul om de situatie uit te leggen, zie ik tot m’n verbazing onze hond als een spring in het veld buiten rennen. Ze zag eruit alsof ze dacht “joehoeeeee FREEDOM!!”
Daarna belde ik onze rots in de branding Daan en zij wist mij vrijwel meteen van dat gestreste gevoel af te helpen. Door haar manier van praten, uitleggen hoe dingen werken, stapsgewijs neemt ze je mee door de situatie en hoe het opgelost gaat worden. En dan het appje na zo’n telefoontje “no stress”.
Poef, weg zorgen!
Leuk een ander huis, maar je krijgt altijd te maken met onvoorziene omstandigheden. Kopzorgen krijg je ervan. Maar goed, die zijn er om opgelost te worden en gelukkig gebeurt dat dus ook.
De monteur die terugkwam voor het probleem in de keuken was in ieder geval leuk verrast toen hij binnenkwam. Hij was helemaal onder de indruk van het eiland en vertelde normaal gesproken de geplaatste keuken niet meer te zien nadat hij hem afgeleverd heeft bij een klant; dus niet meer ziet met accessoires etc.
Leuk om zijn reactie te zien.
We zijn in elk geval weer een eind opgeschoten afgelopen week. Het weekend gingen we in met twee verjaardagen en bezoek van familie die het huis nog even kwamen bewonderen.
De gordijnen zijn ingemeten, al moeten we helaas wel rekening houden met 8 weken levertijd en de barstoelen zijn geleverd wat het eiland helemaal afmaakt. Volgens mijn moeder is het een warm geheel en dat is precies de uitstraling waar ik voor ging.
Al die dingen regelen naast je gezin, huishouden en de normale gang van zaken kan natuurlijk zorgen voor stress. Zeker als je tegen problemen aanloopt die je zelf niet kunt oplossen. Ik geloof graag van mezelf dat ik stressbestendig ben, maar als ik heel eerlijk ben denk ik dat als je die vraag over mij zou stellen aan Paul, dat hij zou zeggen :”stressbestendig?? ECHT NIET! Die raakt al gestrest als je te snel ademt.”
Maar goed, Paul leeft het woord ‘nuchter’, dus ja… Dat is misschien niet de beste persoon die vraag aan te stellen.
Ik denk alleen wel dat we de afgelopen tijd te veel hebben gedaan; ik merk het aan mijn lichaam. Het hoort er toch ook een beetje bij.
Vermoeide ogen, zit al dagen niet lekker in mijn vel, vergeet dingen ook al zijn ze opgeschreven voordat ik een tip krijg om dingen op te schrijven haha, maar ben voornamelijk moe. Ik blijf doorgaan, omdat ik er niet aan toe wil geven en probeer op tijd naar bed te gaan. Toch lig ik gister weer tot 23:30 uur op mijn telefoon dingen te regelen wetende dat mijn wekker vroeg zou gaan de volgende ochtend. Paul vertrekt om 6:30, dus eigenlijk zijn we vanaf 6:00 uur wakker. Dat is niet dramatisch, maar ik ben wel een persoon die mijn slaap nodig heeft om goed te kunnen functioneren overdag. Er zijn mensen die hebben genoeg aan 5 uur slaap per nacht, maar dat is echt lang niet voldoende voor mij.
Ik kon er vroeger zelfs ziek van worden. Dat was meer in de tijd dat ik tot laat, of beter gezegd tot in de vroege uurtjes ging stappen, maar wel om bijv 9 uur moest werken of op een later moment in mijn leven de kinderen weer vroeg in de ochtend had. Ja dan merkte ik dat wel een dag of twee later door middel van verhoging of koorts. Nu klink ik misschien als een oude taart, maar ik ken mijn lichaam, en die laat mij op die manier weten wanneer ik mijn grens overga. Laat ik wel zeggen dat ik ook echt geen behoefte meer voel om tot in de vroege uurtjes op te blijven, dan maar de stempel “oma” haha.
Ik was maandag bij mijn “oude” kapster die ik nog ken van de tijd dat ik eerder in Veenendaal woonde en had een fijn gesprek met haar. Ook zij houdt zich bezig met veelal dezelfde dingen als ik, dus ja dat praat natuurlijk makkelijk. Ik kon me op een of andere manier ook heel vertrouwd uitten naar haar. Ik vertelde haar over mijn gedachten en twijfels die ik eerlijk gezegd nog aan niemand had verteld. Toch helpt erover praten dingen tot inzicht te brengen en natuurlijk erover schrijven helpt daarbij!
s’Avonds stuurde ze mij een podcast door wat ging over keuzes maken met een spiritueel tintje. Dankjewel daarvoor!
Toch weet ik waar mijn onrust op dit moment vandaan komt en vertrouw ik erop dat alles zal lopen zoals het voor mij hoort te gaan. We zitten nog middenin het uitpakken van dozen, het huis is nog niet klaar qua afwerkingen, maar dat hoeft ook nog niet en verder moet ik er af en toe gewoon even uitgaan; zoals gisteravond! Toen werden Aeden en ik einde van de middag opgehaald door m’n vriendin Renske en haar jarige zoon Mika om zijn verjaardag te vieren in een ontzettend leuk restaurant in Arnhem wat voor de nodige ontspanning zorgde.
Dus ja, die hele verhuizing… Tranquillo!
Volgens mij zeg ik het nu elke week, dat ik mezelf moet afremmen! Aard van het beestje.. Ik kan gewoon niet stoppen. Herken jij jezelf daarin?
Ik hou erg van doorpakken, zodat je snel kan genieten van het eindresultaat, maar af en toe een beetje gas terug kan geen kwaad voor je gezondheid.
No stress.
Het is nu 12:30 uur en sneeuwt het al zo’n beetje de hele ochtend. Het ziet er cosy uit, maar hoop dat iedereen veilig op zijn of haar bestemming komt.
Dit weekend hebben we een keer niks in de agenda staan. Dat zal vast nog veranderen aangezien de oudste kids thuis zijn en zeker gaan zeuren om iets leuks te gaan doen. Rowen begon er halverwege de week al over, dus geheid zullen we iets gaan ondernemen. Al heeft Faye morgen wel een hockeywedstrijd later in de middag. We zien wel!
Lieve allemaal! Bedankt voor het lezen, hopelijk heb ik weer stof tot nadenken gegeven of een besef momentje? Misschien ben je blij dat je niet in mijn situatie zit, dat kan natuurlijk ook, groot gelijk, haha. Stuur gerust een berichtje als je hier op wilt reageren.
Voor nu wens ik iedereen een heel fijn weekend en tot volgende week!
Liefs LINDA
