Het is weer vrijdag en na vorige week kreeg ik even het besef dat ik al een half jaar lang elke week een blog heb gepubliceerd.
Whoop whoop! 🙌🏻
De tijd gaat zo snel, maar wat er zich allemaal afspeelt in die korte periode… Niet normaal! Alsof alles wat we nu doen normaal gesproken in een tijdsbestek van een jaar gepland zou worden. Of ben ik de enige die het zo ervaart??
Alles komt de laatste tijd een beetje op me af. Angsten die zich transformeren in spanning welk gevoel ik continu probeer te shiften, maar blijkbaar niet helemaal lukt aangezien ik ook wel merk dat ik op sommige momenten niet helemaal lekker in mijn vel zit. Verwar dit niet met onzekerheid, ik voel me een beetje gejaagd denk ik. Ik hoef nog niet opgenomen te worden hoor! Haha.
Op dit moment zitten we middenin de scholen regelen voor de kids hier èn in Veenendaal, ondertussen zijn we bezig met het afronden van het schooljaar. Aeden die binnenkort zijn musical mag doen, daar kleding voor nodig heeft wat niet echt voor de hand liggend is STRESS, volgende week op kamp gaat, zijn spreekbeurt lekker op het laatste moment ging voorbereiden, Rowen die nu toch echt ingeschreven staat op dezelfde school als Aeden dus een niveau lager zal gaan waarvan ik dan denk, laat die toetsweek waar hij nu in zit dan ook maar zitten voor ‘m. Why bother… Hij zit braaf te leren hoor, ben benieuwd hoe hij ‘t er vanaf brengt.
Faye die bezig is met het switchen van opleiding, Kiki die ondertussen best wat aandacht vraagt, Paul die net een paar fijne dagen vrij heeft gehad maar nu toch echt de komende zomerperiode vol aan de bak moet en ga zo maar door. Ik kan het zelfs niet meer opbrengen om s’ochtends om 06:30 uur lekker met Ivy langs de waterkant te lopen terwijl ik weet van mezelf dat dat mij juist een boost geeft.
Elke dag probeer ik blij te zijn met elk stapje die ik weer gezet heb. En dat helpt.
Gisteravond was ik even een testje aan het doen voor mezelf en mijn gezondheid, omdat ik toch probeer te ontdekken of dat gevoel wat ik heb een naampje heeft. Overgang misschien?? Ik vond zo’n willekeurig testje op het internet, was lekker bezig met beantwoorden toen er een vraag voorbij kwam of ik prikkelbaarder of agressiever ben geworden. Ik stelde die vraag aan Paul die met mij op de bank lag te chillen, toen Aeden en Rowen allebei tegelijk vanaf hun eigen plek antwoordde met een volmondige “JA!”
Okééé, duidelijk…
Ik weet gewoon niet wat het is, waar die gevoelens die ik heb vandaan komen. Misschien is het wel het idee dat we nu alles geregeld hebben qua huizen, maar nog zo lang moeten wachten. We weten dat we nog een halfjaar hier in Oostzaan wonen, maar ondertussen ben ik bezig met ons leven voor te bereiden in Veenendaal. Alsof we “in between city’s” leven.
Kan het zijn dat dat de onrust veroorzaakt waardoor ik me nu zo vermoeid voel?
Het is heel dubbel, want ergens ben ik ook blij dat we de tijd hebben om afscheid te nemen van onze omgeving hier, maar het voelt een beetje als tijdverspilling om bijvoorbeeld die jongens eerst hier op een nieuwe school te laten wennen, wetende dat ze in januari wéér een overstap moeten maken. Ik probeer alles zo goed mogelijk voor te bereiden dat ze er zo min mogelijk last van hebben en straks de overstap kunnen maken naar een nieuwe, leuke schoolperiode voor beide.
De situatie is nou eenmaal zo dat we de sleutel niet eerder krijgen en waarschijnlijk maak ik me er drukker om dan zij.
Ik merk vooral aan Aeden dat hij er heel luchtig instaat.
Weet je, we gaan terug naar bekend terrein en ik heb er zelf ook heel veel zin in, maar aan de andere kant kan ik nog zo genieten van de contacten hier en….Het Twiske. Als ik daar loop of fiets, oef, dan ga ik die paadjes, het weidse en de plassen wel missen. Ik hou zo van die natuur en dat heb ik hier op loopafstand. Ik ben echt dankbaar voor de afgelopen 4 jaar. Het bootje van de jongens ligt weer in het water sinds maandag en dus zijn de boys nu veel op de plassen te vinden. Ik gun ze deze zomer echt nog even!
Een open boek zijn.
Van mezelf weet ik dat ik erg open kan zijn. Van jongs af aan kreeg ik al te horen dat ik een open boek ben. Als iemand dat tegen mij zei dacht ik meestal dat het als iets negatiefs werd ervaren door de toon, tenzij iemand erachteraan zei dat ze dat mooi vonden.
Velen van ons hebben of hadden misschien de overtuiging dat je vooral mooi weer moet spelen voor de buitenwereld. Niet teveel van je achterste tong laten zien. Ik ben alleen blij dat ik die overtuiging minder heb.
Maaaar, het is net als familie 😉 ook mijn kwetsbaarheid, omdat er op die manier ook misbruik van je gemaakt kan worden. Uit de goedheid van je hart denk je dan tijdens een gesprek iemand te helpen, terwijl ze je eigenlijk gewoon aan t uithoren zijn voor informatie. Yes, die valkuil heb ik ook meegemaakt en dan denk ik weer achteraf, “ooooh Lin, jij ook met je naïeve grote mond!” 🙃
Toch zal ik over het algemeen een open boek blijven. Dit is wie ik ben, hoe ik ben en zelf vind ik het een mooie eigenschap. Ik hou ervan als anderen naar mij toe dingen delen over zichzelf. Je komt veel dichterbij die persoon en leert iemand oprecht kennen.
Het is puur en nogmaals, ik hou ervan!
Dus als jij iemand bent die ervan kan schrikken wanneer iemand heel open naar je is, omdat je het misschien niet gewend bent, bekijk het dan eens op deze manier en zie het als een compliment dat die ander zich openstelt naar jou. Je straalt blijkbaar iets uit wat vertrouwen geeft.
Ben jij een open boek? Zo ja, laat me je bevindingen en ervaringen daarover weten. Is het iets wat jij ziet als een positieve eigenschap of negatief? Let me know!
Straks gaat Rowen Kiki uit school halen, die was al vroeg thuis in verband met zijn toetsweek. Hij wil haar graag alleen ophalen, omdat hij natuurlijk de big bro is. I snap you Row.
Anyway…, dan zal ik ondertussen de lunch voorbereiden. Iets wat we nog weinig samen doen, lunchen, maar Aeden komt straks ook uit school en ze zijn dit weekend lekker bij mij. Even geen gehaast met wegbrengen. Vanavond gaan we weer patat bakken en luiden we met elkaar het weekend in, dus Faye, tot straks!
Paul is dit weekend aan het werk en wij hebben zondag de verjaardag van ons nichtje Sterre. Ik hoop alleen zo op mooi weer, omdat mijn plan is die dag van Oostzaan naar Purmerend/Ilpendam te fietsen. Volgens mij ziet het er wel goed uit.
Lieve allemaal, dit was ‘m weer voor deze week. Geniet van jullie weekend en tot volgende week!
Liefs LINDA
