Vrijdag 11 november, is de dag dat je lichtje branden mag! Helaas gaat dat vanavond niet op voor Kiki. Geen Sint Maarten lopen, misschien dat Aeden nog zijn best wil doen voor zijn zusje. Aan Rowen hoef ik het niet meer te vragen met zijn 1.80m  haha. 

Afgelopen zaterdagavond kreeg ze ineens last van hoge koorts. Ik zat op de bank en zij wilde steeds heel dicht tegen mij aan liggen, op mijn schoot klimmen alsof ze het liefst in je kruipt. Thermometer erbij en ja hoor, 40 graden koorts, de volgende ochtend zelfs 41 graden. Meestal zakt het met wat paracetamol wel af, en op zich gebeurde dat ook. 

Zondagmiddag reden we naar De Bilt in verband met een verjaardag en konden daarna door naar mijn schoonouders om daar voor het laatst in dit huis met de hele familie eerste zondag van de maand te houden. Op zich hield Kiki zich goed en heeft ze veel plezier gehad op die kinderverjaardag dat je denkt “zie je wel, zo’n koortsaanval van een nacht en daarna is het weer over.” Niets bleek minder waar, uiteindelijk na leuk gespeeld te hebben met andere kinderen kroop ze lekker bij Paul in de stoel en wilde graag filmpjes kijken op zijn telefoon. Ze trok zich dus terug terwijl Kiki altijd wil spelen zodra er andere kinderen zijn. Toen we s’avonds vanaf mijn schoonouders naar huis reden was ze gewoon ècht niet lekker. 

De koorts speelde weer op en ze wilde alleen maar bij ons in bed. Gedrag wat we totaal niet gewend zijn van haar. Tegen de nacht werd ze overstuur wakker waardoor ik besloot toch even contact op te nemen met de huisartsenpost voor advies. We mochten langskomen zodat de arts haar even kon bekijken. Uitkomst keelontsteking, zetpil geven en goed uitzieken. 

Woensdagochtend werd ze nog steeds wakker met koorts waardoor ik besloot contact op te nemen met onze eigen huisarts en ook zij wilde haar zien. 

Het bleek te gaan om een longontsteking. Ergens had ik dat vermoeden, omdat Rowen 3 jaar geleden een zware longontsteking had, mijn vader begin dit jaar waardoor het even door mijn gedachten ging en de koorts bleef aanhouden ondanks de paracetamollen die we haar bleven geven. Ik heb Rowen toen zo ziek gezien wat je niet gewend bent dat je gaat luisteren naar je gevoel.

Nou wil ik niet de arts uithangen, maar je hebt zoiets als je intuïtie en als ik naar Kiki keek, dat lijkbleke snoetje met donkere kringen onder haar ogen en die ontstoken rode randen, koorts die hoog bleef aanhouden, ik dacht het zal toch niet… 

Maar wat mij deed twijfelen was haar houding en natuurlijk het bericht van zondagavond waarmee we door het ziekenhuis naar huis werden gestuurd met het advies zetpil erin en uitzieken. 

Waar Rowen doodziek in bed lag, niet meer instaat was om zelf te lopen, was Kiki nog aan het springen op de bank en achter Ivy aan het rennen. Gewoon een vrolijk kind, gelukkig! 

We hebben antibiotica meegekregen en merk dat het aanslaat, dus het komt allemaal goed, maar wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is, luister naar je gevoel! Jij als ouder van jouw kind kent je kind het beste. Ik moet wel zeggen dat ik een hoop geleerd heb van alleen al het feit dat ik 4 kinderen heb en geregeld bij de huisarts heb gezeten. Rowen die ooit eens met zijn fietsje tegen het wiel van de auto botste waardoor we bij de huisarts belandde, de huisarts op zijn sleutelbeentje drukte, vroeg of het pijn deed, Rowen die “nee” antwoordde en een week later bleek, aangezien de pijn nog steeds aanhield, dat het gebroken was! Iets wat ik nooit zal vergeten. Hij was 5 jaar oud op dat moment. 

Sindsdien vertrouw ik meer op mijn intuïtie dan de woorden van iemand in een bij wijze van witte jas. Artsen maken ook fouten dus stick with your intuition!! 

Ja, waar we een tijdje terug te maken hadden met Corona, gaan we nu verder met longontsteking! Ondertussen tikt de tijd door en komt het besef alleen maar meer: NOG EEN MAANDJE EN DAN KRIJGEN WE DE SLEUTEL!! 

Oef, het voelt zo onwerkelijk. Zo lang hebben moeten wachten en eindelijk komt het echt dichterbij! Waar ik eerst een vreselijk gespannen gevoel kreeg bij de gedachte wat er nog allemaal tussendoor komt, merk ik dat ik na het bijwonen van een masterclass manifesteren gistermiddag een rust over me heen voel. 

Dat heeft te maken met de gedachte OF OF en EN EN. De gedachte OF OF is een tekort gedachte, de gedachte EN EN is een overvloed gedachte. Het onderwerp van vorige week, tekort of overvloed. 

Aan het eind van de masterclass werd er namelijk een training aangeboden wat ik al zolang wil volgen, maar elke keer uitstel in verband met alles om me heen. Alleen deze keer voelde ik zo de drang mee te willen doen, die groei te willen maken, het willen consumeren wat er geteached wordt. 

Maar… wat als Paul het er niet mee eens is dat ik mijn geld hier op dit moment aan besteed vanwege het nieuwe huis? Wat als ik er niet aan toe kom in verband met de verhuizing? Wat als dit? Wat als dat? Al die belemmeringen zorgden ervoor dat ik twijfelde die training te gaan volgen voor de zoveelste keer. Ik merkte dat ik mezelf weer klein hield totdat ik de vraag stelde aan Kim Munnecom, de coach die deze masterclass gaf. 

“Is de gedachte ‘EN EN’ ook aan de orde als je een praktijk wilt opzetten, die training wilt doen naast je gezin met 4 kinderen en een verhuizing op komst?”

Haar antwoord: “Dat is het precies!” 

Als je iets heel graag wilt dan is het EN EN! Dan kan je dat combineren en zie je geen beren op de weg. Dan vind je een weg om het voor elkaar te krijgen! Denken in overvloed! 

Ik heb de training LOA Mastery Law of Attraction Academy gekocht en ga ermee aan de slag. WAT voelde het goed toen ik al die twijfels overboord gooide en die investering maakte in mezelf! 

Wij zijn geprogrammeerd om het safe te spelen, misschien niet iedereen maar ik denk dat een hoop mensen geen risico durven te nemen en liever in hun comfortzone blijven. Op die manier weet je wat je hebt en wat je krijgt. 

Ik ga stap voor stap uit die comfortzone en merk dat ik daar blij van wordt! Ik vind het rete spannend!! Maar niks doen brengt mij nergens. 

Er zit veel meer in ons dan we eruit laten komen en dat heeft te maken met die belemmerende gedachten. Wij zijn snel geneigd om onszelf naar beneden te halen en alles in het negatieve te trekken. We mogen het omdraaien, want wij zijn wel goed genoeg en kunnen in principe alles wat we willen zolang we ons daarvoor inzetten. Over het algemeen, als jij een verlangen hebt kun je het krijgen! Wel door middel van actie. 

Dus, als je echt wilt is het EN EN! 

Oké, klaar nu 😉

Rowen heb ik ondertussen weer bij zijn neef in the big city afgezet voor een logeerpartijtje, Aeden heeft zometeen voetbaltraining en wij gaan vanavond snoep uitdelen in ruil voor mooie liedjes! 

Toch hoop ik misschien een klein rondje met die kleine te kunnen lopen zo voor de laatste keer in Oostzaan. In Veenendaal wordt er namelijk niet aan Sint Maarten Lopen gedaan, daar hebben we straks weer Lampegiet! 

Ik ga snel aan het eten beginnen voordat de eerste straks al voor de deur staan! 

Lieve allemaal, ik hoop jullie weer geïnspireerd te hebben. Bedankt voor jullie tijd, interesse en altijd lieve woorden. Ik wens iedereen een heel fijn weekend!

Tot volgende week!! 

Liefs LINDA