Nog 1 nachtje verwijderd van mijn oudste 3 kinderen die ik 3 weken geleden een knuffel gaf in Breukelen waar wij altijd afspreken om van de ene ouder naar de ander te gaan. Deze keer voor een vakantie met…die andere ouder.
Jeetje, wat is de tijd omgevlogen! Dat betekend ook dat wij over een paar dagen zelf vertrekken naar onze vakantiebestemming. Iets wat ik in januari geboekt heb, en nu al zover is. Langzamerhand zien wij in de straat de één na de ander thuiskomen, toch wel lekker het idee dat wij het nog tegoed hebben.

Vorige week schreef ik over de vrijheid in JEZELF. Dat je daarnaar moet leven om meer het leven te creëren wat jij wilt. Ik heb de afgelopen weken echt die tijd voor mezelf gepakt. Natuurlijk samen met Kiki, maar terwijl ik haar om mij heen heb is er genoeg om over na te denken.

Doordat ik besloten heb mezelf niet meer zo hard aan te willen pakken, alles te doen op mijn eigen tempo zonder me druk te maken om wat een ander daarvan vindt, ik hoor er nooit iemand over hoor, het zijn puur mijn eigen overtuigingen kon ik die rust vinden om tot bepaalde inzichten voor mezelf te komen. Ik heb die tijdsdruk er vanaf gehaald en plots besluit ik weer in de studieboeken te duiken. Iets wat ik al even heb laten liggen, omdat ik mijn prioriteiten bij andere zaken hield, maar nu toch de afgelopen weken besefte dat ik er ook nog ben. Ik hoefde me even niet druk te maken om Rowen wat de laatste tijd steeds meer de kop op stak. Ik hoefde in het huishouden ook veel minder bij te houden, het scheelt wel even of je 4 kinderen in huis hebt, of 1. Die tijd die ik over had, kon ik nu steken in mij!
Misschien was ik wel een klein beetje toe aan 3 weken rust om me heen om tot die inzichten te komen. Ik weet in ieder geval 1 ding zeker, ik ben volledig opgeladen om die pubers van mij morgen weer te ontvangen en ga ze helemaal plat knuffelen!!

Terwijl ik aan het schrijven ben wordt ik tig keer gestoord door Kiki die van alles wil van mama, geen geduld heeft en dus op allerlei manieren aandacht probeert te vragen. Voordat ik deze blog online heb, is het waarschijnlijk weer middag, maar ook daarin accepteer ik dat niet alles perfect hoeft.

Ik heb afgelopen week even kunnen sparren met mijn hairstylist aan huis die inmiddels ook Plantaardige Coach is geworden. Mocht je daar meer over willen weten kun je haar vinden op Instagram onder de naam Kim Wals | Plantaardige Coach. Op één of andere manier kunnen wij gewoon lekker met elkaar babbelen als het aankomt op de Wet van Aantrekking en affirmeren wat mij na ons laatste gesprek weer heeft aangezet om niet te wachten mijn studieboek open te klappen. Er is namelijk nooit een goed moment om te starten. Wel om uit te stellen en jezelf te saborteren. Met de weet dat ik volgende week op vakantie ga, kon het me niet schelen toch lekker de boel weer op te pakken. Ook een opmerking die ik van mijn zus kreeg die ik over de telefoon sprak van de week deed mij doen sterken. “Leef gewoon je leven!”

Kijk, we weten waarschijnlijk allemaal hoe het moet, hoe het hoort en hoe je het wilt, maar daarnaar leven en reageren is best moeilijk als je jarenlange overtuigingen in je donder hebt zitten. Die moeten er gewoon met geweld uitgemept worden en dat door middel van die constante herhaling van affirmaties, podcasten luisteren, gesprekken met de juiste personen voeren en al die negatieve sh*t afweren.

Een zin die steeds in mijn achterhoofd dwaalt is: “Je weet áltijd wat je wilt, als je namelijk weet wat je niet wilt, weet je automatisch wat je wél wilt.”

Soms voel ik een angst, maar ik weet dat dat erbij hoort. Voorheen kon ik iets meteen afschrijven. Laat maar zitten, lekker in die comfortzone blijven zitten. Ik weet wat ik heb, maaaar ik moet wel zeggen dat die angst ook voortkomt uit het feit dat ik een gezin heb, dus keuzes die ik maak, hebben niet alleen hun werking op mij, maar ook op mijn gezin. Wat er is veranderd in mijn gedachte is dat ik nu weet dat die angst die ik zo af en toe voel erbij hoort om te groeien. Nieuwe dingen proberen is altijd spannend, dus ik weet dat ik moet doorzetten met af en toe die angstgevoelens om mijn plan uit te kunnen werken.

“Feel the fear and do it anyway.”

Ik heb genoten van deze afgelopen 3 weken omdat ik tot deze inzichten mocht komen en actie ben gaan ondernemen. Ik heb me verdiept in mijn nieuwe dieet en zo lekker de tijd gehad met Kiki.

Het volgende stukje wat ik met jullie wil delen is iets wat ik heb overgenomen uit een podcast van Kim Munnecom. Een goed stuk waarvan ik vind dat iedereen die zou moeten horen, ongeacht je mindset.

Ik ben een persoon die zich laat leiden door verlangen in plaats van angst en daarom ga ik nu door het oncomfortabele heen. Ik laat dit een reis zijn. Ik accepteer dat dit een reis is. Ik laat los dat het nú moet lukken, maar ik ga wél all-in, en van alles wat op mijn pad komt ga ik AAN. Op het moment dat het niet met ‘a’ lukt, ga ik voor ‘b’. Lukt het niet met ‘b’, ga ik voor ‘c’, maar IK ben een persoon met de mindset “niet lukken is geen optie!” Ik weet dus, omdat ik zo ben, dát mijn identiteit is, dat het dus ook gaat lukken.”

Als dit je niet motiveert meteen aan de slag te willen gaan…

Hell yeah!! Let’s go!!

Ga je leven leven, het is jouw leven. Ga leren dat het niet uitmaakt wat een ander van jouw leven vindt. Dat brengt me op een laatste punt.

Iets waar ikzelf onlangs ook mee te maken kreeg, maar ook iemand in mijn omgeving. Hoe ga je om met de teleurstelling als iemand een andere kijk heeft op vriendschap terwijl je er beide hetzelfde instaat. Snap je me nog? Het kan maar zo zijn dat jij iets heel belangrijk vindt, maar de ander dat net ff anders ziet. Wat doe je dan in zo’n geval? Ik zou zeggen, accepteren!

Waarom? Je kan iemand niet dwingen er hetzelfde in te staan, hooguit je teleurstelling laten blijken, maar wat ik inmiddels geleerd heb, is dat je iemand niet kan dwingen jou te pleasen of andersom. Al moet ik zeggen, dat ik sneller geneigd ben wel die ander te pleasen, maar zo zit ik nou eenmaal in elkaar. Ik bevind me weleens in situaties waarin ik me in allerlei bochten moet wringen, maar dat heb ik er dus ook voor over. Dat dat misschien andersom iets minder gebeurt, dat kan en dat vind ik op sommige momenten ook helemaal niet erg. Ja, niet altijd, want ook ik ben maar een mens en kan me ook teleurgesteld voelen, maar denk hier eens over na. Wat heb je liever? Bijvoorbeeld dat iemand zegt dat hij/zij niet kan omdat hij/zij een etentje heeft en jij er later achterkomt dat diegene helemaal geen etentje had, of dat iemand gewoon zijn/haar eerlijke mening geeft en dat kan dus betekenen dat iemand gewoon heel blunt zegt “ik heb geen zin”.

Oké, dan is dat wat het is. Het is tenminste eerlijk en je hoeft dus waarschijnlijk niet bang te zijn in de toekomst dat diegene je zal voorliegen.

Ik noem dit voorbeeld nu even, omdat diegene in mijn omgeving ongeveer zoiets onlangs meemaakte en mij aan het denken heeft gezet. Het is juist heel krachtig dat iemand voor zijn eerlijke mening uit durft te komen. Zoals Abraham Hicks altijd zo mooi vraagt, “is jouw geluk belangrijker dan die van een ander?” Dus eigenlijk kun je niet boos worden op iemand die voor zichzelf kiest. Nee, je bent hier namelijk niet op aarde gekomen om andere mensen gelukkig te maken. Althans ik sta hier helemaal achter en blijf toch wel gaan naar diegene voor wie ik mijzelf in allerlei bochten moet wringen 😉

Vriendschap is voor iedereen anders, als je maar blijft communiceren.

Goed, ik ben benieuwd wat jullie mening hierover is. Vind je het leuk om die te delen, stuur me dan een berichtje!

Ik ga nu eerst lunchen met Kiki en hoop nog even iets leuks te kunnen doen met haar. Helaas is het vandaag iets kouder dan gister, maar goed. Over het algemeen hebben we niks te klagen deze zomer volgens mij. Komende week gaan we naar de 30 graden en ja ook wij als we in Tsjechië zitten. Can’t wait!! Zo benieuwd naar Praag en de watervallen. Zin in!

Lieve allemaal, ik wens iedereen een fijn weekend en nog een hele fijne vakantie! Tot volgende week vanuit Tsjechië!!!

Liefs Lin