Vrijdag 22 april, 2022
Op dit moment probeer ik deze blog te schrijven met een klein meisje naast me die af en toe om aandacht vraagt. Ze is al bijna een week niet helemaal lekker. Het begon met koorts en is nu voornamelijk verkouden. Haar stem klinkt inmiddels weer normaal aangezien die begon te lijken op die van een oud vrouwtje met een enorme rokersstem 😉 Faye ligt nu ook ziek op bed, die kwam eergisterochtend om 5:00 uur aan mijn bed melden dat ze zich erg beroerd voelde. Temperatuur gemeten, koorts. Aeden klaagt al een paar dagen over vermoeidheid, dat hij zo vaak z’n neus moet snuiten en nu werd ik vanochtend ook wakker met een zere keel, dus ja…zo vallen we hier bij bosjes om. We hebben zelftesten gedaan die allemaal een negatieve uitslag gaven, dus no corona. Rowen is net als al die vorige keren weer de last man standing hihi… Die zit lekker met zijn ass in Walibi. Fijn dat al die uitjes weer door kunnen gaan.

Ik hoop gewoon dat we ons allemaal snel beter gaan voelen aangezien we volgende week een verjaardag moeten vieren van mijn boy Aeden die 29 april 12 jaar zal worden en van Paul die de 28e 38 kaarsjes mag uitblazen! Nou gaan de oudste kids vanavond naar Veenendaal en komen ze de 28e in de avond weer terug en Paul moet werken op Koningsdag en zijn verjaardag dus zullen Kiki en ik het samen gezellig moeten maken. Komt helemaal goed! We hebben een lekkere dripcake bestelt bij de Hema voor Koningsdag die we gezellig samen gaan halen en verder zullen er genoeg dingen te doen zijn in de stad.

Vorig weekend was het Pasen. Op Goede Vrijdag ging Aeden met een aantal vriendjes naar Duinrell die daar de tijd van hun leven hadden. Op zaterdag zouden we wat leuks gaan doen, maar die dag werd Kiki wakker met 39 graden koorts. De volgende dag was het 1e Paasdag en zaten we om 8:00 uur aan de ontbijttafel. Paul en Faye moesten die dag werken, dus om toch nog even gezellig met elkaar te kunnen ontbijten voor Pasen moesten we er iets vroeger uit dan we normaal zouden doen 😉 We hebben die dagen gewoon lekker gechillt en kwam mijn neefje Ewan nog een nachtje logeren. Hoe gezellig het ook was voor de jongens dat hij er was, voornamelijk voor Rowen, het bracht ook wel wat zorgen met zich mee. Rowen en Ewan zijn twee jongens in de puberteit die elkaar ook nog eens versterken. Nu zijn er in 1 week tijd even een paar dingen teveel gebeurd waardoor Rowen nu een week lang elke dag de tafel mag dekken, afruimen en de keuken mag opruimen na het eten. Iets wat ze normaal gesproken met z’n drieën doen. Althans, meestal kook ik of Paul het eten en dekken we meteen de tafel en ruimen de oudste de tafel af en ruimen de keuken op.

Wat er gebeurd is heeft vooral te maken met niet luisteren en liegen. Iets wat ik mijn kinderen graag wil meegeven dat ik wil dat ze te allen tijde eerlijk tegen me zijn zodat ik ze kan vertrouwen en beschermen. Wat het ook is, wees gewoon eerlijk. Dan krijg ik als antwoord, “ja maar als ik vertel wat er gebeurd is wordt je boos”, waarop ik dan antwoord “nee, ik word pas boos als er tegen me gelogen wordt.” Ik zie het meteen aan zijn gezicht, maar hij blijft zijn verhaal vaak volhouden.

Anyway, ik blijf herhalen dat eerlijkheid het langst duurt en blijf met ze communiceren in de hoop dat het kwartje gaat vallen en ze weten dat ze echt alles tegen me kunnen en durven zeggen. Nu zei ik zoiets een keer tijdens een gesprek met de mentor van Rowen die weer tegen mij zei dat ze niet alles hoeven te zeggen, maar ik bedoel het ook niet in die context. Ik bedoel dat als er een bepaalde situatie zich voordoet waar Rowen ergens van beschuldigd wordt of hij is gewond geraakt zoals vorige week bij een ruzie op een station en thuiskomt met een blauw oog, dan hoor ik graag hoe iets daadwerkelijk verlopen is. Hij vertelde mij dat hij van zijn fiets gevallen was en precies met zijn oog op een steentje belandde. Ik geloofde er helemaal niks van, maar krijg de waarheid maar eens boven tafel als ook zijn neefje meegaat in dat verhaal. Uiteindelijk kon ik aan zijn telefoon zien dat hij tegen me loog en kon hij niet anders als vertellen wat er gebeurd was. Twee jongens vroegen steeds aan hem waar hij woonde en wat hij daar op het station deed. Nu is Rowen best bijdehand en maakte een opmerking over het uiterlijk van 1 van de jongens die hem vervolgens een klap verkocht. Zo ontstond er een gevecht en moest ik vervolgens aanhoren dat hij van z’n fiets gevallen was. Ik wil mijn kinderen kunnen vertrouwen en beschermen. Wie wil dat nou niet?? Hoe erg de situatie ook kan zijn, ik wil dat mijn kinderen weten dat ze bij hun moeder terecht kunnen. No matter what. Ik heb aan Rowen uitgelegd dat hij zich gewoon aan bepaalde regels moet houden voor zijn eigen veiligheid. Als ik van hem vraag of hij gewoon even op het schoolplein wil blijven, omdat zijn neef elk moment opgehaald kan worden en ze duiken toch samen Het Twiske in, dan weet ik niet waar ik ze zou moeten zoeken als mijn broer zijn zoon mee naar huis wilt nemen. Dit is maar een klein voorbeeld, maar de jongens worden groter, dus de streken ook.
Maar goed, uiteindelijk werden ze vriendelijk door de politie thuisgebracht en kon moeders aanhoren dat er verschillende meldingen waren geweest van een paar jongens met een mogelijk wapen! Ze hadden een oude aansteker van Paul in de vorm van een pistool meegenomen naar buiten. Dat pistool zagen buitenstaanders aan voor een echt wapen. Daar mág je niet mee naar buiten, dus kwam de politie daarop af. Vervolgens zitten wij gezellig thuis te kletsen met mijn broer en zien we twee motoragenten aankomen. Wij zaten nog te grappen dat ze voor mijn broer z’n auto kwamen die een meter van de stoep geparkeerd stond. Ja…echt a mother’s joy om twee agenten binnen te moeten laten i.v.m. je minderjarige zoon en neefje.

Ik vergeet haast nog te vertellen dat ze daarvoor gespot waren in de berm bij Het Twiske door de moeder van Ewan die daar toevallig met mijn andere neefje een middagje naartoe was gegaan en ze zag lurken aan een e sigaret. Ik werd vervolgens gebeld door mijn broer met dit verhaal, dus ik kon m’n lol op toen de mannen thuiskwamen. Ook daar werd natuurlijk weer een fantastisch sprookje van gemaakt, dus al met al was het een top Pasen!

Ik heb nu in ieder geval Rowen aangemeld op ‘zoek mijn Iphone’ en gezegd dat ik pas akkoord geef om dat te verwijderen zodra hij 21 is!

Kinderen hebben regels nodig om zich veilig te voelen. Zo zien zij het waarschijnlijk niet, maar het biedt geborgenheid en ze leren daarmee een geweten te creëren doordat ze geleerd wordt wat goed is en/of fout.



Voor nu is voor ons de mei vakantie aangebroken en kunnen de kids even lekker bijkomen. Ik merk vooral aan Aeden dat hij best moe is van de cito’s van afgelopen week. Hij ligt nu lekker in de tuin. Man, wat ga ik ze deze week missen. Ja, even rust in de tent kan lekker zijn, maar dan vind ik een weekend lang genoeg. Een week weg of langer is helemaal niet leuk. Dan mis ik de ergernissen zelfs! Ik hou van die reuring om me heen. De 28e komen ze in de avond weer terug zodat Aeden op zijn verjaardag wakker gezongen kan worden door di mama! Dan heb ik nog lekker een weekje met ze hier.

Nou lieve allemaal, ik hoop dat jullie ook een heel fijn Paasweekend hebben gehad 😉 en wens jullie voor diegene die nu ook vakantie hebben een hele fijne vakantie toe en blog jullie volgende week weer!

Heel veel liefs LINDA