Stap in en join the ride!

Maand: januari 2023

#58 Dankbaarheid in overvloed

Vanmorgen startten we de ochtend met z’n viertjes. Paul kwam vannacht thuis van een werkdag in de RAI, dus lag hij tijdens het ontbijt nog lekker te slapen en Faye is deze week bij haar vader. De jongens gaan uit school ook meteen door, dus had ik de tafel even uitgebreid gedekt voor een ochtendje quality time. Straks gaan Paul en ik met Kiki een paar uurtjes naar Ballorig wat Kiki grappig genoeg het oude Schatkids noemt. Nou ja Schatkids…zij spreekt het uit als ‘Sjatkis’ en wij gaan daar gewoon in mee! 


Vorige week schreef ik over stress, ‘no stress’ om precies te zijn. Vanmorgen luisterde ik naar een podcast waarin ze vertelde dat stress zorgt voor kwaaltjes. Ik moest meteen denken aan afgelopen weekend. De kinderen waren dat weekend bij mij en had me voorgenomen iets leuks met ze te doen, helaas merkte ik vrijdagavond al dat ik hoofdpijn begon te krijgen; alleen voelde ik dat het niet zo’n hoofdpijn was die je met een aspirientje even wegslikt. Het was die andere boosdoener waar ik al héééééél lang geen last van heb gehad, migraine. 

Ik heb daar tabletten voor liggen die je gelukkig al een tijdje gewoon bij een drogist kunt halen, wat voorheen via de huisarts moest; die helpen goed! Je merkt dat de pijn weggenomen wordt, maar het probleem nog wel aanwezig is doordat je een duizeling voelt. Ik merk dan aan mezelf dat mijn lichaam in een soort slow motion reageert, misschien ken je dat gevoel. Zondagochtend waren die tabletten op en dacht het te proberen met normale paracetamol, maar dat was een illusie, ik kon geen geluid of licht verdragen en de pijn werd misselijkmakend. Snel gevraagd of Rowen meteen om 12:00 uur die tabletten wilde halen bij de Kruidvat in de hoop dat ze snel aan zouden slaan zodat we s’middags nog iets konden doen. 

Zo apart het verschil met normale paracetamol en Nurofen migraine dat je na het nemen van één zo’n tabletje ik denk 20 minuten later voelt dat het zijn werking doet. Uiteindelijk afgesproken met de boys dat we een leuke film op zouden zetten met iets lekkers erbij. Blij dat dát in ieder geval nog mogelijk was; Paul en Faye waren op dat moment aan het werk. 

Zo moest ik vanmorgen na het beluisteren van die podcast dus denken aan die migraine aanval en dat ik inderdaad weet dat het met de drukke periode te maken heeft gehad van de afgelopen tijd. Tijd om daar verandering in te brengen. 

Deze week hebben we ons ook bezig kunnen houden met ontzettend leuke dingen! 

We hadden de wens om voor in ons nieuwe huis een mooie tv aan te schaffen. In Oostzaan hebben we geluk gehad met een koopje toentertijd toen onze oude tv kaduuk ging, maar wisten wel dat zodra we de kans kregen die tv wilde vervangen voor een mooi model. Niet dat er iets mis was met deze, maar we wisten al bij voorbaat dat hij te klein zou worden voor ons nieuwe interieur. 

We wisten dat het vanaf 23 januari BTW dagen zouden zijn bij Media Markt, dus hebben we gewacht tot maandag om een nieuwe tv aan te schaffen voor in de woonkamer en geprofiteerd van een lekkere korting! Wát zijn we er blij mee! Die BTW dagen zijn t/m 29 januari dacht ik uit mijn hoofd. Ik zou zeggen check it out! 

Verder hebben we de knoop doorgehakt wat betreft een vakantie, wil je met een groot gezin nog terecht kunnen voor een leuk prijsje moesten we nu wel echt actie gaan ondernemen. Zo heb ik voor woensdag een afspraak gemaakt bij een reisbureau en zijn we tot een leuke optie gekomen. Waar we aankomende zomer een week naartoe kunnen gaan??….tatadadààààh

Turkije! 

Deze keer écht niks hoeven doen behalve relaxen! 
Hebben jullie al iets geboekt? Of ben je meer van de last-minute?

Ik zit nu op de bank, inmiddels zijn we tussendoor naar “Sjatkis” geweest wat een succes was, not… Kiki plaste binnen een kwartier nadat we er waren al in haar broek, waardoor we meteen terug naar huis konden, omdat we natuurlijk geen extra kleding bij ons hadden aangezien ze volledig zindelijk is. Hup, op naar huis, onder de douche en maar even het centrum in voordat Paul naar zijn werk moet. Nu kon hij ein-de-lijk zijn thuis eens bewonderen wat hij nog helemaal niet gezien had.

Gezellig met elkaar het centrum van Veenendaal in.

Het dringt nu tot mij door dat ik verder vanmiddag niet meer weg hoef. Ik hoef geen rekening te houden met een ritje om de kids weg te brengen, nee, ze gaan uit school meteen door naar hun vader. Het eerste weekend dat ik er echt profijt van heb! Voelt best goed eigenlijk hi hi. Na 5,5 jaar heen en weer gesjees om de week vrijdag-en zondagavond in de auto stappen, het hoeft niet meer WOOP WOOP!

Ja, life is toch wel good vind je niet?! 


Terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat er gezinnen zijn waarbij het thuis minder gaat. Daarom voelt het best dubbel om mijn eigen geluk hier zo breeduit te delen met jullie. Al zullen er vast ook gezinnen zijn waarbij het nóg beter kan of IS dan bij ons.
Ik weet het niet. Het zijn uiteindelijk aannames en kan ik alleen voor mezelf spreken. Ik voel me gewoon zo ontzettend dankbaar voor alles en ja, ik geniet nu even van wat je bijna kan noemen onze thuisbioscoop met Kiki die lekker bij me zit te smikkelen van haar watermeloentje en de smurfen op dat grote scherm. Ik had nooit gedacht dat zoiets zoveel zou losmaken bij me. 

Dit moment, daar ga ik voor nu gewoon eens lekker van genieten. 

Ik gun iedereen zijn of haar geluksmomentjes en voornamelijk een happy life! Is dat gevoel er nu even niet, hou je dan vast aan het idee dat het echt wel komt! Voordat je iets opgeruimd hebt moet het altijd eerst een rommeltje worden. 

Oké, ik duik met Kiki het weekend in! 

Lieve allemaal, de eerste maand van dit jaar zit er alweer bijna op. Geniet van dit laatste weekend van januari en ik wens jullie veel plezier met wat jullie ook gaan doen. Laat het me weten, ik hoor graag wat jullie plannen zijn! ENJOY!

Liefs LINDA

#57 No stress!

“No stress” kreeg ik vanmorgen in een appje van onze lieve aanneemster Daan. We zitten nog steeds met een verstopte gootsteen, zelfs nadat een ontstoppingsbedrijf vorige week langs is geweest een poging te wagen ons van dat probleem af te helpen, hoppa €900,- euro lichter. Om 9 uur stond de monteur van Kvik weer voor de deur om te kijken of hij het kon verhelpen, maar kwam tot de conclusie nadat onze buren zo vriendelijk waren hem te laten zien hoe het er bij hun uitzag onder de gootsteen dat het probleem niet zit in de zwanenhals en de ontluchting, maar dieper in de pijp. Dat wordt of de pijp weer laten leegzuigen of een andere weg voor de pijp zien te creëren. Sowieso zullen er weer kosten aan verbonden zitten.

Zucht…

Eerst belde ik Paul om de situatie uit te leggen, zie ik tot m’n verbazing onze hond als een spring in het veld buiten rennen. Ze zag eruit alsof ze dacht “joehoeeeee FREEDOM!!” 

Daarna belde ik onze rots in de branding Daan en zij wist mij vrijwel meteen van dat gestreste gevoel af te helpen. Door haar manier van praten, uitleggen hoe dingen werken, stapsgewijs neemt ze je mee door de situatie en hoe het opgelost gaat worden. En dan het appje na zo’n telefoontje “no stress”.

Poef, weg zorgen! 

Leuk een ander huis, maar je krijgt altijd te maken met onvoorziene omstandigheden. Kopzorgen krijg je ervan. Maar goed, die zijn er om opgelost te worden en gelukkig gebeurt dat dus ook. 

De monteur die terugkwam voor het probleem in de keuken was in ieder geval leuk verrast toen hij binnenkwam. Hij was helemaal onder de indruk van het eiland en vertelde normaal gesproken de geplaatste keuken niet meer te zien nadat hij hem afgeleverd heeft bij een klant; dus niet meer ziet met accessoires etc. 

Leuk om zijn reactie te zien. 

Impressie eiland. Ik wacht nog even met het delen van de hele keuken tot het plaatje zo goed als naar mijn zin is.

We zijn in elk geval weer een eind opgeschoten afgelopen week. Het weekend gingen we in met twee verjaardagen en bezoek van familie die het huis nog even kwamen bewonderen. 

De gordijnen zijn ingemeten, al moeten we helaas wel rekening houden met 8 weken levertijd en de barstoelen zijn geleverd wat het eiland helemaal afmaakt. Volgens mijn moeder is het een warm geheel en dat is precies de uitstraling waar ik voor ging. 

Al die dingen regelen naast je gezin, huishouden en de normale gang van zaken kan natuurlijk zorgen voor stress. Zeker als je tegen problemen aanloopt die je zelf niet kunt oplossen. Ik geloof graag van mezelf dat ik stressbestendig ben, maar als ik heel eerlijk ben denk ik dat als je die vraag over mij zou stellen aan Paul, dat hij zou zeggen :”stressbestendig?? ECHT NIET! Die raakt al gestrest als je te snel ademt.”

Maar goed, Paul leeft het woord ‘nuchter’, dus ja… Dat is misschien niet de beste persoon die vraag aan te stellen. 

Ik denk alleen wel dat we de afgelopen tijd te veel hebben gedaan; ik merk het aan mijn lichaam. Het hoort er toch ook een beetje bij.

Vermoeide ogen, zit al dagen niet lekker in mijn vel, vergeet dingen ook al zijn ze opgeschreven voordat ik een tip krijg om dingen op te schrijven haha, maar ben voornamelijk moe. Ik blijf doorgaan, omdat ik er niet aan toe wil geven en probeer op tijd naar bed te gaan. Toch lig ik gister weer tot 23:30 uur op mijn telefoon dingen te regelen wetende dat mijn wekker vroeg zou gaan de volgende ochtend. Paul vertrekt om 6:30, dus eigenlijk zijn we vanaf 6:00 uur wakker. Dat is niet dramatisch, maar ik ben wel een persoon die mijn slaap nodig heeft om goed te kunnen functioneren overdag. Er zijn mensen die hebben genoeg aan 5 uur slaap per nacht, maar dat is echt lang niet voldoende voor mij. 

Ik kon er vroeger zelfs ziek van worden. Dat was meer in de tijd dat ik tot laat, of beter gezegd tot in de vroege uurtjes ging stappen, maar wel om bijv 9 uur moest werken of op een later moment in mijn leven de kinderen weer vroeg in de ochtend had. Ja dan merkte ik dat wel een dag of twee later door middel van verhoging of koorts. Nu klink ik misschien als een oude taart, maar ik ken mijn lichaam, en die laat mij op die manier weten wanneer ik mijn grens overga. Laat ik wel zeggen dat ik ook echt geen behoefte meer voel om tot in de vroege uurtjes op te blijven, dan maar de stempel “oma” haha. 

Ik was maandag bij mijn “oude” kapster die ik nog ken van de tijd dat ik eerder in Veenendaal woonde en had een fijn gesprek met haar. Ook zij houdt zich bezig met veelal dezelfde dingen als ik, dus ja dat praat natuurlijk makkelijk. Ik kon me op een of andere manier ook heel vertrouwd uitten naar haar. Ik vertelde haar over mijn gedachten en twijfels die ik eerlijk gezegd nog aan niemand had verteld. Toch helpt erover praten dingen tot inzicht te brengen en natuurlijk erover schrijven helpt daarbij! 

s’Avonds stuurde ze mij een podcast door wat ging over keuzes maken met een spiritueel tintje. Dankjewel daarvoor!

Toch weet ik waar mijn onrust op dit moment vandaan komt en vertrouw ik erop dat alles zal lopen zoals het voor mij hoort te gaan. We zitten nog middenin het uitpakken van dozen, het huis is nog niet klaar qua afwerkingen, maar dat hoeft ook nog niet en verder moet ik er af en toe gewoon even uitgaan; zoals gisteravond! Toen werden Aeden en ik einde van de middag opgehaald door m’n vriendin Renske en haar jarige zoon Mika om zijn verjaardag te vieren in een ontzettend leuk restaurant in Arnhem wat voor de nodige ontspanning zorgde. 

Dus ja, die hele verhuizing… Tranquillo! 

Volgens mij zeg ik het nu elke week, dat ik mezelf moet afremmen! Aard van het beestje.. Ik kan gewoon niet stoppen. Herken jij jezelf daarin?

Ik hou erg van doorpakken, zodat je snel kan genieten van het eindresultaat, maar af en toe een beetje gas terug kan geen kwaad voor je gezondheid. 

No stress.

Het is nu 12:30 uur en sneeuwt het al zo’n beetje de hele ochtend. Het ziet er cosy uit, maar hoop dat iedereen veilig op zijn of haar bestemming komt. 

Dit weekend hebben we een keer niks in de agenda staan. Dat zal vast nog veranderen aangezien de oudste kids thuis zijn en zeker gaan zeuren om iets leuks te gaan doen. Rowen begon er halverwege de week al over, dus geheid zullen we iets gaan ondernemen. Al heeft Faye morgen wel een hockeywedstrijd later in de middag. We zien wel! 

Lieve allemaal! Bedankt voor het lezen, hopelijk heb ik weer stof tot nadenken gegeven of een besef momentje? Misschien ben je blij dat je niet in mijn situatie zit, dat kan natuurlijk ook, groot gelijk, haha. Stuur gerust een berichtje als je hier op wilt reageren. 

Voor nu wens ik iedereen een heel fijn weekend en tot volgende week! 

Liefs LINDA

#56 Geloof jij in manifesteren?

Vorige week schreef ik mijn 55e blog. Twee vijven, wat een meestergetal inhoud, net als 11, 22, 33 etc. 

Ik zoek altijd naar de betekenis achter dubbele cijfers, als je m’n eerdere blogs gelezen hebt weet je dat misschien. Ik kan daar veel informatie uithalen voor mezelf en kan zelfs spreken van kracht. Ik kan je vertellen dat het in mijn geval al-tijd klopt qua situatie waar ik op dat moment in verkeer wanneer ik dubbele cijfers zie. Het heeft me vaak genoeg geholpen bepaalde keuzes wel of niet te maken, of situaties te relativeren. Call me crazy, maar ik geloof in onze beschermengelen dus in numerologie. 


Waar ik nog meer in geloof is het manifesteren van dingen in je leven. Of dat nou op materialistisch gebied is of liefde, gezondheid en/of geluksmomentjes. Ik geloof erin dat je alles zelf manifesteert, ook de minder leuke dingen. Hoe meer je je hiervan bewust bent, hoe beter je jezelf er in kan trainen, hoe sneller je manifesteert in je leven. Voor de duidelijkheid: Dit is waar IK in geloof en kan jullie alleen maar vertellen over mijn bevindingen en ontdekkingen. Doe ermee wat jij wilt. Misschien denk je nu dus ook, wat een onzin, maar dat zou zonde zijn. 

Wat ik wel weet is dat je er 100% in moet geloven, anders kun je proberen te manifesteren wat je wilt, maar zal hetgeen wàt je probeert te manifesteren uitblijven en trek je alleen maar aan waar je op dat moment wèl in gelooft. 

Ik probeer het ook nog steeds mijn kinderen mee te geven, omdat ik weet dat je er zoveel gelukkiger van kan worden als je het doorkrijgt en merkt dat het ook daadwerkelijk zo werkt. Natuurlijk wordt ik regelmatig uitgelachen of krijg ik een zucht van irritatie naar m’n hoofd geslingerd. I don’t care, zolang ze maar weten dat ik ze dit heb proberen mee te geven! Even terug naar m’n verhaal…Dingen die dan minder goed gaan of niet lopen zoals je ze wenst te zien lopen kan je veel makkelijker parkeren. Toeval bestaat niet, er is altijd een reden. 

Kijk maar eens naar je eigen leven; heb je misschien weleens ergens sterk een gevoel over gehad met daarbij de visualisatie daarvan en een uiteindelijke uitkomst van die gedachte? Dat komt omdat je gevoel en gedachte hebben gematcht, dus op één lijn lagen met elkaar, waardoor je een magneet wordt voor die gedachte. Daarom is het zo belangrijk je zo veel mogelijk goed gestemd te voelen en daarom is het zo belangrijk positief in het leven te staan en het vertrouwen te hebben in jezelf, maar vooral in de kracht van je eigen mind! 

Zoals ik het nu vertel lijkt het zo simpel, misschien té simpel, maar heel eerlijk? Dat is het dus ook. 

De afgelopen weken heb ik echt wel even voor wat struggles gestaan. Door het geregel, de drukte en sommige tegenslagen die we hadden, gedacht overal mee te willen kappen. “Wat nou “én én”, het is me blijkbaar toch teveel geworden!” was even de emotie waar ik doorheen ging en misschien mag ik gewoon zeggen: ga. 

De oorzaak is bij mij wel bekend. Ik loop niet meer mijn dagelijkse rondjes sinds we met de verhuizing bezig zijn, ik heb sindsdien mijn dagelijkse portie podcasts niet meer beluisterd en mijn Law of Attraction Mastery ligt even op zijn gat. 

Grappig genoeg opende ik vanmorgen een berichtje die ik kreeg van mijn skateboard vriendin Peggy 😉 met een filmpje over manifesteren waardoor ik weer aangezet werd je weet half niet hoe dankbaar ik me voelde voor dat bericht en later op de ochtend belde mijn zus mij terug en gaf me de boodschap die een vriendin van haar aan mijn zus had gegeven; welke ze nu aan mij wilde overbrengen die luidt dat ik moet kijken naar wat ik allemaal al gedaan heb in plaats van te kijken naar wat er allemaal nog moet gebeuren. True!

We zijn pas een maand verder en inderdaad, wat een stappen zijn er al gemaakt. De jongens gaan zo goed op school, boven verwachting, huisarts en tandarts geregeld toevallig vandaag bevestiging gekregen, Kiki is bij de logopedist geweest dus dat loopt, Ivy is weer onder de panne bij een dierenarts, ben bezig met voetbal voor de jongens, badkamer is klaar, de keuken staat, niet te vergeten Faye haar slaapkamer die gerealiseerd moest worden van de garage… Alles is al zo goed als geregeld, zelfs met de zware keelontsteking van Paul tussendoor die anderhalve week plat heeft gelegen. 

Die tegenslagen werden opgelost of worden opgelost, het grootste stressgedeelte is wel voorbij. De hulp die we krijgen is echt fantastisch, Daan, mocht je dit lezen, je bent een topper en Dave, fijn dat je snel terugkomt om het een en ander te fiksen. Misschien lijkt het allemaal vanzelfsprekend, maar ik heb ook anders meegemaakt, dus dank jullie wel! Zeker omdat jullie alles van zo’n afstand komen regelen. Goud! 

We gaan nu de laatste details regelen en al die gewoontes die ik had, pak ik vanzelf weer op. 

Het gras is niet groener bij een ander, dus pak aan wat je te doen hebt en wees dankbaar. Ga voor jezelf en geloof in je mind. Je kan er veel meer mee dan de meeste denken. Als het alleen al in je gedachte opkomt, kun je het bereiken! 

De afgelopen week gingen de jongens naar hun nieuwe school wat ze goed is afgegaan! 

De keuken is geplaatst en vanmorgen stond mijn vriendin Renske ineens voor de deur voor een bak koffie. I’m happy! 

We gaan lekker het weekend in met twee verjaardagen dus dat wordt een taartweekend haha. 

Mocht je vragen hebben over manifesteren, stel die gerust aan me of duik er zelf in door middel van boeken lezen of het internet afstruinen. Er wordt genoeg over geschreven en verteld. 

Je hoeft er alleen maar voor open te staan. Doe je dat niet, dan zal het niet werken op een manier zoals het zou kunnen werken voor jou. 

Rowen wilde vandaag uit school graag met z’n zusje naar Ballorig waar we nu nog zitten, maar een eind aan maken. Hij heeft het in ieder geval erg naar zijn zin met z’n nieuwe Squad! 

Ballorig Veenendaal

Lieve allemaal, bedankt voor jullie tijd en zou zeggen voor nu, een heel fijn weekend en tot volgende week! 

Liefs LINDA

#55 Burning desire

Hé, het is vrijdagochtend wat betekend dat ik weer tijd heb kunnen vinden om op vrijdag te schrijven! Ik had het ergens ook beloofd, dus wil die belofte dan ook nakomen. Het is de laatste vrije dag van de kerstvakantie en als ik uit het raam kijk, zie ik een triest beeld. Het is buiten grauw en vooral nat! Geen weer om lekker met Ivy te gaan wandelen of überhaupt andere buitenactiviteiten te gaan doen. Jammer, mijn vriendin Kirsten komt vanmiddag langs om ons huis te bekijken en hoop dat het dan iets opgeklaard is. 

Heeft iedereen een goed oud & nieuw gehad? Hopelijk zijn jullie allemaal ongeschonden het nieuwe jaar ingegaan. Ik hoorde soms verhalen voorbij komen… Ik vind vuurwerk leuk om naar te kijken, maar hoef het niet persé zelf af te steken. Ben stiekem altijd weer blij als het afgelopen is en weet dat mijn kinderen niks hebben. 

Wij hadden afgesproken met vrienden om gezellig bij ons te komen zitten, de oudste 3 van mij waren bij hun vader, maar Paul was nog ziek; dat mijn vriendin zei dat ze gewoon zouden komen, omdat ze ook niet wilde dat ik alleen op de bank zou zitten. Super lief en gezellig dat jullie er waren met de kids Louise en René! We hadden in ieder geval fantastisch beeld vanuit de woonkamer. 

Beeld vanuit de voordeur.

Deze week is de vloer in de woonkamer en hal opnieuw in de olie gezet wat ons steeds dichterbij het afwerken brengt. Toch zijn we er nog niet, omdat de keuken nog geplaatst moet worden, het douchescherm nog niet staat, er twee kasten van de jongens in dozen staan die nog in elkaar gezet moeten worden, plinten gehaald moeten worden en nog zoveel dozen uitgepakt moeten worden. 

De afgelopen week met Paul ziek, bleef alles liggen. Daar baalt hij van en ik waag me niet aan plinten plakken of een douchescherm plaatsen, dus ja… het zorgt in ieder geval bij mij voor onrust. 

Ik kan nog even niks vinden, maar eigenlijk ook nog niks uitpakken, omdat de keuken nog niet staat dus ook geen kasten durf te halen om spullen te kunnen opbergen, omdat ik niet weet hoe de ruimte eruit komt te zien met dat eiland in de kamer. Dan moet je dus geduld hebben, wat ik op dit moment vrij lastig vind. 

Ik kijk dan om mij heen en weet letterlijk niet meer waar ik moet beginnen. Ik vergeet van alles en voelt alsof ik rondloop als een kip zonder kop. Ik heb Kiki ook rondlopen en merk dat zij veel om aandacht vraagt wat logisch is, omdat die aandacht er nu even niet is zoals ze die gewend is. 

Echt genieten van de kerstvakantie was er ook niet bij. Nu komt er een potje geklaag, maar ik kan er niks mooiers van maken. Ik wil transparant zijn, dus ja…dit is hoe het de afgelopen weken voor ons is geweest, maar weet ook dat er betere tijden aankomen!
We waren alleen maar aan het regelen, Paul werd ziek, kids waren de laatste week weg waarvan Faye gistermiddag bij mij bleef nadat zij en Aeden even meegingen naar de verjaardag van ons neefje Roan in Otterlo; dus ik hoop dat als Rowen en Aeden vanavond weer thuiskomen, de onrust in mijn lijf iets meer naar de achtergrond verdwijnt en de burning desire om alles snel achterelkaar af te maken en op orde te hebben ook plaats maakt voor geduld. 

Je bent je structuur kwijt, je ritme en als je daarbovenop ook je leven nog in dozen hebt zitten, snak je op een gegeven moment naar orde. 

Gisteravond heb ik mijn meiden en de bestie van Faye, Ilse mee uit eten genomen om even uit die onrust te zijn. De keuken is op dit moment namelijk geen plek waar je fijn staat te koken en de tafel hebben we gister verkocht, dus ergens aan zitten kon ook niet; maar wat hadden we het gezellig. 

Echte girls night out!

Vanmiddag komt Kirsten gezellig langs en vanavond ga ik met Renske naar de film. 

Even een paar momenten om naar uit te kijken! 

Dat merk ik wel, nu we weer in deze regio wonen. Het contact met m’n vriendinnen is nu al zoveel makkelijker! 

Dinsdag had ik het gevoel dat ik er echt uit moest. Ik weet niet waar ik last van had, ja natuurlijk dat het met de verhuizing te maken had en vermoeidheid, maar je weet niet wat je met die gevoelens aan moet. Ik appte mijn vriendin Monique, omdat ik wist dat ze vrij was; “ben je druk?” Ze had tijd, dus heb haar opgehaald en zo zijn we samen met Kiki even naar de Ikea gegaan. Dat hielp, even weg uit de omgeving die me constant deed helpen herinneren aan wat er allemaal nog moet gebeuren en dus wat nog niet klaar is. 

Dit fantastische vloerkleed gescoord!

Ik weet dat alles goedkomt, dat we er nog maar twee weken zitten, dat alles tijd nodig heeft, maar ook ik ben maar een mens en probeer de gevoelens die in mij opkomen steeds te veranderen naar iets positiefs. 

De hele verhuizing heeft tijd nodig en dat zal ik het geven. Weg met die burning desire om alles in rap tempo af te krijgen. Step by step zoals met zoveel dingen. 

We zijn al zover gekomen en hebben een heerlijk huis waar we kunnen slapen, douchen, eten… er zijn ergere dingen. 😉

Paul moet eerst opknappen, de boys komen vandaag weer thuis en starten maandag op hun nieuwe school. Eerst dat maar eens in goede banen leiden. 

We gaan er een mooi jaar van maken, back in onze oude vertrouwde stad!  Inmiddels begint het zonnetje te schijnen en zie ik een blauwe lucht!

Hebben jullie nog nieuwe ontwikkelingen of dingen waar jullie tegenaan lopen? Laat het me weten. Ben heel erg benieuwd wat jullie kijk is op 2023 en wat jullie hopen dit jaar voor jullie zal brengen.

Iedereen bedankt voor alle lieve berichten! Het wordt enorm gewaardeerd en we hopen hier zeker ons geluk te vinden. Daar gaan we vanuit!

Fijn weekend allemaal en tot volgende week! 

Liefs LINDA

© 2025 levenbylinda

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑