Stap in en join the ride!

Maand: december 2022

#54 Het afsluiten van een mooi 2022

Maak er een mooi 2023 van!

De laatste dag van het jaar. Een jaar waar ik op terug kan kijken met heel veel trots! Een jaar waarin we de keus maakte terug te verhuizen naar Veenendaal; een huis vonden, onze woning in de verkoop ging, de zoektocht naar een nieuwe school voor de jongens begon, de reis naar persoonlijke groei zich verder uitbreidde, plannen werden uitgevoerd en we voornamelijk toeleefde naar het moment dat we aan een nieuwe start konden beginnen in Veenendaal. Wat een turbulente weken en vooral dagen zijn er voorbijgegaan de laatste periode, waar ik nu vanaf mijn nieuwe bank in mijn nieuwe woonkamer met trots op terugkijk! 

We zijn nog lang niet klaar, maar we zijn al een heel eind gekomen! Ik heb eerlijk gezegd totaal niet het gevoel dat het oudejaarsdag is. Paul heeft een goeie keel-en oorontsteking te pakken, dus wij gaan sowieso de jaarwisseling anders ervaren dan normaal. Maandag komen ze de vloer opschuren en in de olie zetten van de woonkamer, keuken en hal, dus er moet morgen op nieuwjaarsdag het een en ander weggehaald worden, omdat de ruimte leeg moet zijn. 

We hebben in ieder geval één zorg minder en dat is de woning in Oostzaan. Gisterochtend ben ik om 07:30 uur met Faye richting Oostzaan gereden voor de inspectie met de makelaar en kopers. We moesten er om 09:15 uur zijn, maar waren er iets eerder zodat we onze dakkoffer nog in konden laden en wat laatste kleine dingen die met die allerlaatste rit mee konden. Toen we dat gedaan hadden restte ons alleen nog maar afscheid te nemen van ons thuis waar we met veel plezier hebben gewoond; waar ik alleen begon met met Faye, Rowen en Aeden, uiteindelijk uitgroeide tot een prachtig gezin samen met Paul en werd dat prachtige gezin nog bekroond met een heerlijke meid genaamd Kiki! Op een gegeven moment begonnen we er echt uit te groeien. Ik zeg dit zo en voelt meteen een beetje verwend. Er zijn vast en zeker grotere gezinnen die het met minder vierkante meters moeten doen; ik heb alleen het geluk dat ik mijn kinderen die ruimte wel kan bieden en ben dankbaar voor alles wat wij kunnen.

Dankbaar

Ik ben heel erg benieuwd naar het komende jaar, wat het ons gaat brengen aangezien we het afgelopen jaar vooral bezig waren met het toeleven naar…

Nu we er zitten, zullen we de eerste tijd natuurlijk nog bezig zijn met aanpassingen aan het huis, maar we kunnen ook gaan leven, gaan ontdekken met elkaar. We zijn toch bijna 5,5 jaar weggeweest. De oudste 3 waren misschien nog elke twee weken een weekend in Veenendaal, maar hun leefomgeving is in die tijd Oostzaan geweest. We gaan het ervaren en heb er ontzettend veel zin in! 

Vandaag is Nick, de zoon van mijn vriendin Monique jarig waar Kiki en ik vanmiddag even naartoe gaan. Zij wonen nu op een paar minuten afstand in plaats van een uur! Die gedachte is bijna wennen, maar voelt zo relaxed. Zo kan ik Paul ook met een beter gevoel achterlaten mocht hij hulp nodig hebben, dan ben ik ook zo weer thuis. 

Zo ook met de kerstdagen. 

Eerste kerstdag vierde we in De Bilt wat nu op een half uurtje rijden is in plaats van 40 tot 45 min, en tweede kerstdag schoof mijn vriendin Renske aan die nu op 5 min afstand woont, dus ook met een relaxter gevoel bij ons was zonder het gevoel te hebben dat ze nog een uur terug naar huis moest rijden. Ik snap het helemaal. Ook onze vriend Dennis met zijn moeder uit de omgeving Groenekan/De Bilt hadden het gevoel er zo te zijn, allemaal pluspunten. Laat ik het dan maar niet over kerstavond hebben waar we rond 15:30 uur richting Holwerd reden en 17:45 uur bij m’n ouders aankwamen aangezien ik ook nog een verkeerde afslag had genomen. Het was weer wennen via Zwolle die kant op te rijden. Maar goed, als dat het enige is. 😉

Ondanks de drukte van de verhuizing hebben we toch nog kerst kunnen vieren, achteraf kijk ik daar met veel plezier op terug. Ondanks het gevoel van vermoeidheid en emotie die me op sommige momenten hoog zaten heb ik nergens spijt van en was het ook goed dat Paul mij zonder dat hij het misschien door heeft gehad af en toe heeft weten te pushen. 

Ja, wat een fantastisch jaar was 2022 voor ons. Een jaar vol bijzondere inzichten, groei, kansen; dat als we op deze voet verdergaan ik niet kan wachten wat 2023 ons gaat brengen. Ik heb er zin in! 

Voor nu is dit de laatste blog van dit jaar. Hopelijk heb ik jullie het afgelopen jaar mogen inspireren of gewoon mogen vermaken met onze wekelijkse kost wat er zich afspeelde binnen ons gezin week na week. Ik heb er zelf ook van kunnen leren doordat ik veel van me af kon schrijven en mooie inzichten kreeg. Het heeft mij voornamelijk geleerd mijn eigen kop te volgen en minder angstig te zijn voor meningen van een ander en als laatste kan ik wel stellen nog meer mensenkennis te hebben opgedaan wat voor veel positiviteit zorgt richting mijn eigen ik. 

Ik kan iedereen aanraden een persoonlijk blog te beginnen mocht je die wens hebben, maar wat ik je vooral kan aanraden is te luisteren naar je gevoel. Zodra je dat doet, bewandel je je eigen pad en ga je dingen doen en meemaken op jouw manier. 

Ga voor jezelf, je mag egoïstisch zijn. Zoals Abraham Hicks zegt: “Egoïstisch zijn is goed!” 

Ik wil er geen cliché ingooien, maar ben toch wel erg benieuwd naar jullie voornemen(s) voor jezelf dit komende jaar. Die van mij zal worden NOG meer te luisteren naar mijn hart en minder te pleasen. Ik heb voor mijn gevoel nog teveel dingen gedaan die mij niet hebben gediend, wat mij energie kostte. Ik wil mijn tijd graag nog beter leren benutten om een goed voorbeeld voor mijn kinderen te kunnen zijn; ze te laten zien hoe een gelukkig leven te leiden aangezien we één leven hebben en we daar zoveel uit kunnen halen. Laat me weten wat jullie wensen voor jezelf! Heel benieuwd! Let’s go!!


Dan nu, lieve allemaal, ik wens iedereen een heel goed en veilig oud & nieuw, maar wat ik jullie nog veel meer wens is liefde! Liefde voor jezelf, liefde voor iedereen en laten we het nieuwe jaar ingaan met een nieuwe, frisse start. 

Heb geen spijt, maar leer! Leer van momenten die je anders had gezien. Nooit spijt! Weg met dat woordje. ❤️


Veel plezier vanavond en tot volgende week! Dan ben ik er gewoon weer met een nieuwe blog op vrijdag.

Liefs LINDA

#53 Update verhuizing naar Veenendaal

Het is zaterdagochtend 07:22 uur, de dag voor kerst en ik ben een half uurtje geleden wakker geworden in ons nieuwe huis. Gek genoeg voelt het helemaal niet vreemd om hier wakker te worden terwijl ik misschien had verwacht dat ik wakker zou worden met het gevoel nog in Oostzaan te zijn. Ik ben sowieso altijd vroeg wakker en kan zeggen dat ik goed geslapen heb ondanks dat Kiki wel een paar keer heeft gespookt vannacht en sinds halverwege de nacht tussen Paul en mij in ligt. 

Wat zijn de afgelopen weken mega snel voorbij gevlogen. Kan ook wel een klein beetje stellen dat we in standje overlevingsmode leefde de laatste week. Er moest zoveel op 1 dag gebeuren dat ik de laatste dagen opmerkte dat er over me gezegd werd “mama hoort niet eens wat ik tegen haar zeg!”
Ja dat klopt helemaal! Ik was zo gefocust op geen fouten willen maken dat ik me helemaal kon afsluiten als ik dingen aan het regelen was op m’n telefoon. Dat focussen deed ik onbewust, dus kon er gewoon niks aan doen. Ik wilde scherp blijven, omdat de vermoeidheid begon in te slaan, maar wist dat dingen goed afgerond moesten worden. Waar ik normaal gesproken meerdere dingen tegelijk kan uitvoeren, werd dat nu iets beperkter wat helemaal niet erg is, omdat ik weet wat de oorzaak is. 


We zijn over! Mijn eerste blog vanuit Veenendaal! 

Met een volgeladen auto richting het nieuwe huis!

Nu kunnen we echt gaan landen en op ons gemak naar een douchewand en dergelijke kijken zonder het gevoel te hebben weer op tijd in Oostzaan te moeten zijn. Er zijn nog wat dingetjes die afgemaakt moeten worden. 

Wat hebben we hard gewerkt, wat hebben we fantastische hulp gehad! Lieve aanneemster jawel Daan met haar team Dirk en Chris die Faye haar slaapkamer hebben gerealiseerd, vrienden en familie die hier en daar hun steentje hebben bijgedragen waar kon.
Renske met schilderen; de nieuwe buurtjes die meteen hun huishoudtrap konden uitlenen; Monique die Kiki een dag meenam en gister nog even langskwam en de bedden heeft opgemaakt en dergelijke; Marieke die kwam helpen schoonmaken; Niels met het leggen van de vloer bij Faye; mijn schoonvader die kasten in elkaar kwam zetten en kwam helpen met tillen bij de verhuizing; Nick die kwam helpen met sjouwen en de WiFi erop heeft gezet; Esther die kwam helpen auto’s legen en de berg was heeft weten weg te werken die ik tussendoor had opgespaard; Carmen die kwam helpen in Oostzaan en de hele bovenverdieping heeft weten schoon te maken in no time vervolgens meereed naar Veenendaal om daar te helpen installeren; Xander die Aeden naar school bracht en haalde en ons verzorgde van koffie; Jos die ervoor zorgde dat Daan en Mo konden helpen met inladen in Oostzaan; Daan die mijn fiets nog ophaalde in Ilpendam bij mijn zus en vervolgens spullen die wij weggaven bij die personen bracht; Peter die nog komt kitten; Dave die nog het een en ander qua elektra komt regelen… stuk voor stuk ben ik jullie dankbaar, niet alleen vanwege de hulp, ook vanwege het gevoel wat jullie daarmee hebben weten los te maken. Je bent er voor elkaar. Ook de mensen die berichten stuurden om ons succes te wensen en er niet bij konden zijn in verband met werk of vakantie. Alle kleine beetjes helpen, ook mentaal. Ben ik je vergeten, laat het me weten, ik wil niemand overslaan. 

Waar ik op de dagen dat Kiki naar school moest, in Oostzaan bleef om daar de boel in te pakken, reed Paul elke dag tussen half 7/7 uur richting Veenendaal om achter elkaar door te gaan. Ik ben echt zo trots op jou! Soms liepen dingen niet zoals je wilde en kon ik het van je gezicht aflezen, maar je bleef maar doorgaan tot het wèl lukte. Het waren een paar hectische weken, maar we hebben het geflikt! 

Daan, Chris en Dirk hebben ook gas gegeven! Waar ik me vorige week even zorgen begon te maken of we het wel gingen redden voor de 23e met die slaapkamer, stonden ze ineens maandag bij het huis, klaar om te bikkelen. En dat hebben ze gedaan als ik zag wat een lange werkdagen ze af en toe moeten maken om iets werkend te krijgen. Respect voor jullie! 

En nu staan de kerstdagen voor de deur. Vanavond eten wij bij mijn ouders in Holwerd. Dat wordt wel weer wennen. We gaan van een ritje van anderhalf uur weer terug naar 2 uur. Vandaag in ieder geval via Oostzaan, omdat de salontafel naar m’n ouders gaat en niet meer in het busje paste om ‘m vanuit Veenendaal te kunnen vervoeren. Maak maar vast ruimte mam, je hebt vanavond je nieuwe tafel! 

Het is inmiddels licht buiten, dus we gaan weer aan de slag. Ben benieuwd hoe Faye en Aeden geslapen hebben. Rowen is zo’n geluksvogel, die is wakker geworden in Zwitserland. Die mocht met mijn broer mee op wintersport. Ik hoop dat je een leuke week gaat hebben lieverd.
Goed! We gaan opschieten!

Neef(jes)


Ik wil iedereen hele fijne kerstdagen wensen en geniet van al het lekkers dat op tafel komt. 

Geniet van elkaar en doe vooral lekker waar je zin in hebt! Nee zeggen tegen een ander is ja zeggen tegen jezelf! 

Alvast Merry Christmas allemaal!! 

Tot volgende week! 

Liefs LINDA

#52 “Wat goed is voor jou gebeurt”

Nog een week dan is het zover. Afgelopen bijna 10 dagen is er een hoop geklaard in onze nieuwe woning. Soms zijn er tegenslagen, maar over het algemeen lopen we op schema met klussen, dus wil absoluut niet klagen. De slaapkamer van Faye is nog niet klaar en hadden daar graag dit weekend werk van willen maken. Maar goed, dit soort dingen gebeuren standaard en er is nog genoeg te doen. Afgelopen dagen is Paul in Veenendaal bezig geweest en ik in Oostzaan om de boel zoveel mogelijk in te pakken en dingen aan te schaffen die nodig zijn. Een hoop denkwerk in ieder geval. Ik geloof dat ik in een week tijd 5 jaar ouder geworden ben haha. 

Het scheelt al een hoop dat we mensen kennen in onze nieuwe oude woonplaats zodat je om hulp kan vragen waar nodig zoals bijvoorbeeld op Kiki passen. Toevallig voor mij was mijn vriendin Monique dinsdag vrij en heeft ze Kiki meegenomen zodat Paul en ik in het huis konden knallen. Ze heeft haar in ieder geval samen met haar zoon Nick vermaakt en hebben ze Kiki meteen kennis laten maken met de kinderboerderij in de buurt. 

Heel lief van jullie! Nogmaals bedankt daarvoor lieverds!! 

Verder probeer ik alles op een rijtje te houden en vooral rustig te blijven. No stress weet je nog? 

Kiki gaat nog een paar keer naar de peuterspeelzaal en de jongens gaan straks hun laatste week in op de school waar ze nu op zitten. We hebben straks lekker twee weken de tijd om vast een beetje te wennen aan t nieuwe huis voordat ze weer naar school moeten. 

Ik roep elke keer dat alles een reden heeft. “Wat goed is voor jou gebeurt.”

Toch merk ik dat dat mij zelfs nu een beetje moeite kost om die aan te nemen. Dat komt omdat je ergens naar uit kijkt en dan wordt je afgezegd, waardoor je eigen schema ook weer veranderd. Je zit met een teleurgesteld gevoel en af en toe als ik denk, dit zal een reden hebben voel ik me heel even goed, maar al snel komt toch weer dat teleurgestelde gevoel naar boven. Ik heb wel vaker tijdens een verbouwing meegemaakt dat iets niet afgemaakt werd, beloofd werd dat ze het af kwamen maken, maar uiteindelijk niemand meer kwam. Nu zal dat in dit geval echt niet gebeuren, omdat we een deur missen, een raam en de wanden nog aangesmeerd moeten worden, maar dat gevoel van vertrouwen…daar heb ik moeite mee. 

Ik heb weleens meegemaakt dat iemand een offerte zou maken, alles kwam opmeten en nooit meer iets liet horen. Dan ben ik er ook meteen klaar mee. Ik heb gewoon een paar jaar met een fonteintje in de wc gezeten die nooit aangesloten is. Bel je erachteraan, nemen ze gewoon niet meer op, appen werd niet op gereageerd, tussendoor iemand anders gevraagd maar dan betaal je veel meer dan wanneer iemand anders zijn eigen klus afmaakt. Ik had het idee dat het om zo’n klein dingetje ging, daar hebben ze blijkbaar geen zin meer in om daar nog zoveel moeite voor te doen. Het kost ze waarschijnlijk meer om terug te komen. Uiteindelijk zit jij met een niet-werkend fonteintje, maar 

bij de verkoop van ons huis hebben we het toch nog kunnen laten fiksen, dus ja…we hebben er zeker nog 9 maanden plezier van gehad! Ha ha.

Al met al, je wil gewoon door kunnen gaan zonder belemmeringen, maar goed, dit moet ergens goed voor zijn dat ze vandaag niet kwamen om de kamer af te maken. We hebben kans dat als ze straks wèl komen het glas voor het raam er bijvoorbeeld bij zit. Dat zou voor vandaag namelijk een groot vraagteken zijn. Ze ging er niet vanuit maar wie weet. Nu konden ze niet komen in verband met gladheid, dus heb je kans dat wanneer ze wel komen ze het glas ook mee hebben. “Wat goed is voor mij gebeurt.”

Hoe vaker ik dit tegen mezelf zeg, hoe meer vertrouwen ik krijg. 

Wat is het ergste dat er kan gebeuren?? Dat Faye straks bij ons in bed belandt hi hi…

Nee, grapje. 

Ik ben dankbaar voor alles wat op ons pad komt. Het gaat allemaal snel genoeg. Waar we gewend zijn aan grote renovaties van een half jaar, of 2/3 maanden schieten we nu in verhouding natuurlijk heel hard op. Het scheelt dat wat er moet gebeuren snel op te lossen valt. De vloer is boven al klaar, woonkamer doen ze 2 januari en de keuken komen ze 11 en 12 januari plaatsen. Dan zitten we al lang en breed in ons nieuwe huis én hebben we geen zorgen meer over twee woningen. 

Vandaag ben ik de hele dag op pad geweest voor een nieuw badmeubel. Winkel in winkel uit om prijzen te vergelijken. Ook nog een deel online gedaan, maar dat gaat in de winkel toch iets makkelijker. Je kan het materiaal meteen in het echt bekijken en iets proberen met de prijs. Dat laatste is zeker gelukt! Ik zag een badmeubel in de aanbieding waar toch nog wat haken en ogen aan zaten. Uiteindelijk zijn ze met een mooie deal gekomen waar ik eigenlijk geen nee tegen kan zeggen. Even een badmeubel aanschaffen pfff… wat een geld vragen ze daar tegenwoordig voor. Zelfs bij bouwmarkten waar je verwacht dat het goedkoper is. Nou nee kan ik je vertellen. Je passeert zo de €1000,-. 

Het grappige is dat ik een bedrag in gedachte had wat ik genoeg zou vinden om uit te geven aan een nieuw badmeubel inclusief waskom, kraan en sifon. Dat bedrag zat rond de 750,- 

Nadat ik terug was gegaan naar de winkel in kwestie om nog eens te kijken naar die mooie deal die ze hadden is het me gelukt om daar zelfs net iets onder te gaan zitten! Het badmeubel werd aangeboden voor 450,- maar dan kwam de waskom, kraan en sifon er nog bij! Eerst wilde ze de waskom voor de helft van de helft rekenen en zou ik eindigen op een bedrag van 927,-.

Ik had m’n gegevens achtergelaten, gevraagd of ze erover na wilde denken om de prijs nóg scherper te maken dan zou ik zondag bellen. Werd ik een uur later gebeld dat ze de waskom er gratis bij wilde doen en kreeg ik nog eens 25 euro korting op het wasmeubel. Dat betekend dat ik alles voor 739,- mag hebben!! Wat een fijne service!

Ik ben ze echt dankbaar dat ze het voor die prijs weg willen geven. Dat badmeubel op zich was alleen al 1500,- euro! Heerlijk als je zo aan je spullen kan komen.


Ons laatste weekend in Oostzaan is aangebroken. Morgen wel een dagje samen klussen in Veenendaal, maar zondag nemen we even pauze. Dan gaan we met Kiki naar het circus in Beverwijk! 🎪

Volgende week vrijdag is de verhuisdag, dus je hebt kans dat ik misschien vrijdagochtend vroeg een nieuwe blog klaar heb of zaterdagochtend. Er bestaat dus een kans dat dit mijn laatst blog vanuit Oostzaan is of het wordt de eerste vanuit Veenendaal. We gaan het zien. 

Ik wens jullie een heel fijn weekend en op naar volgende week! Dan kunnen we ook nog eens gezellig kerst gaan vieren.

Tot volgende week!

Liefs LINDA

#51 Stress, soms ontkom je er niet aan

Zenuwslopend, wat een wedstrijd. Nederland-Argentinië, heel jammer, ik had het ons landje zo gegund. Vreselijk jammer voor ons team, wat hebben ze gestreden. Over het algemeen heb ik alleen iets met voetbal wanneer mijn zoons op het veld staan, maar dit, het WK…volgens mij heb ik geen nagels meer over! 

Tsja, ik hoor net tijdens een interview met Noppert: “het leven gaat door.” Ja dat is zo, wij gaan ook gewoon weer verder met klussen! 

Woensdag hebben we namelijk de sleutel gekregen van ons nieuwe huis!! Vanaf dat moment is alles in sneltreinvaart gegaan. Paul heeft de afgelopen dagen nog gewerkt en ik reed heen en weer van Oostzaan naar Veenendaal. Ik moet wel zeggen dat ik na woensdag een moment had dat ik even in de paniekstand schoot, omdat ik niet wist waar te beginnen. Voor je gevoel zijn de dagen te kort, de afstand te groot en hebben we ook nog gewoon een gezin te runnen. Ze waren al bezig met de slaapkamer voor Faye die deels van de garage gerealiseerd moest worden, maar die is nu bijna zo goed als klaar. Ze moesten een gat creëren voor het raamkozijn van Faye haar kamer, dat was alleen niet zo’n makkelijke klus aangezien ze door 25 cm dik beton moesten boren. De boor vloog twee keer in de fik, maar het is ze gelukt met een hoop herrie en het kozijn zit er inmiddels in! 

Let’s go!!


Doordat ik donderdag eerst de verf ben gaan halen en behang voor Kiki haar kamer, merkte ik dat daar veel tijd in ging zitten. Ik kom rond 10:30 uur aan bij het huis in verband met de afstand en files, maar wil ook voor de spits weer terug, dus zoveel tijd kan ik niet uit een dag halen. Daar komt bij Kiki die mee was, dat houdt je ook bezig. Uiteindelijk ben ik gewoon begonnen en heb ik al wat hulp en steun van twee vriendinnen gekregen. Monique en Renske, jullie weten half niet hoe jullie aanwezigheid alleen al mij heeft geholpen. Ik begon na vandaag in te zien dat we het wel gaan redden voor de 23e. 

De vloeren van de slaapkamers worden morgen geschuurd, daarna kunnen wij het schilderwerk boven afmaken zodat ze woensdag die vloeren in de olie kunnen zetten. Het was al een heel ander aanzicht om de slaapkamers in een verse lik verf te zien. Morgen ga ik verder thuis aan de gang en rijdt Paul met Rowen en Faye naar Veenendaal. Aeden heeft morgen zijn allerlaatste wedstrijd bij OFC, dus daar gaan Kiki en ik met Aeden morgen afscheid nemen. Althans, ze spelen uit, dus dat wordt  bij de tegenstander afscheid nemen van het team. 

Ik werd deze week wel op de proef gesteld hoor met mijn ‘En En’ verhaal. Ik heb geprobeerd m’n hoofd koel te houden met alles waar we mee aan de slag moesten. Het moet wel leuk blijven, maar het is onvermijdelijk om stress buiten de deur te houden bij een verhuizing. Ik geef me er ook maar aan over en laat het een en ander los. Zo ook mijn blog die ik vandaag wilde schrijven. Ik heb Kiki vanmorgen naar de peuterspeelzaal gebracht en ben daarna meteen doorgereden naar Veenendaal. Daar aangekomen ben ik meteen aan de slag gegaan met schilderen tot 16:45 uur. Toen was het spullen opruimen, in de auto stappen, onderweg met Paul gestopt bij de Mac, kids gingen thuis zelf frituren en op naar Oostzaan. Bij thuiskomst moesten er nog boodschappen gehaald worden, daarna in bad voor een beetje ontspanning wat niet lukt aangezien ik nóg dingen lig te regelen op m’n telefoon voor het huis en door met de wedstrijd Nederland-Argentinië. 


Vanavond toen ik Aeden naar bed stuurde kwam het besef dat dit ons laatste weekend in Oostzaan is met de kinderen. Aeden vroeg wanneer we echt overgaan en hoe vaak ze nog naar papa moeten. Ik dacht ‘wauw’ nog twee weken hier waarvan dit het laatste weekend met z’n allen is. De volgende keer dat we met z’n allen zijn in het weekend gaan we over naar het nieuwe huis. Hoe bizar snel is het uiteindelijk toch nog gegaan! Dus, morgen maar even een gezellige movie night houden met z’n allen. 

Voor Kiki is het ook aftellen bij de peuterspeelzaal. Zij gaat nog 4 keer naar Het Luchtkasteel. Ze zal het wel gaan missen, al vind ze het ook hartstikke leuk om mee te gaan naar, zoals zij het zo mooi zegt: het “wiele” huis.
Vertaling: Het “andere” huis. 

Ja, het is even een drukke periode, maar we krijgen er iets moois voor terug. Een prachtig huis op een super plekje met leuke buren!! Ik kan me alleen maar dankbaar voelen, dus ja dat beetje stress, daar komen we wel doorheen. It’s all part of the game zullen we maar zeggen. 

Goed, het is inmiddels 00:21 uur dus ga mijn verhaal aan de kant leggen. Morgen gaat het wekkertje weer vroeg, dus gauw slapen nu 😉 

Volgende week weer een update over de verhuizing en hoop mijn blog dan op tijd klaar te hebben. Daar ga ik voor in ieder geval. 

Lieve allemaal, bedankt voor jullie tijd, interesse, GEDULD en feedback! Ik waardeer het elke keer weer en ben jullie enorm dankbaar! 

Ik ga gauw slapen, dus voor nu goedemorgen/goedemiddag of goedenavond en tot volgende week! 

Liefs LINDA

#50 Gewoon doen!

Zooo, wat zijn deze dagen om-ge-vlogen, niet normaal! Deze week hebben we weer behoorlijk wat voorbereidingen getroffen met betrekking tot de passeerdatum van ons nieuwe huis, maar niet alleen dat! Ik heb dingen gedaan die ik normaal gesproken vèèèèr voor me uit zou schuiven. Wat ik heb geleerd? Dwars door je angst heengaan! Uit je comfortzone stappen. Dat dus. Vond ik het eng, deed ik het toch. Heerlijk die groei, heerlijk om te merken dat waar je bang voor bent steeds makkelijker wordt. 

Zondag vierden we de verjaardag van Rowen. We hebben er een bijzondere twist aangegeven, omdat er veel afmeldingen waren in verband met ziekte of andere redenen. Uiteindelijk na overleg met Rowen besloten we om te kijken of de overgebleven feestgangers zin hadden om te bowlen. Natuurlijk hadden ze daar zin in! Super leuk, 3 banen gereserveerd, taart mee die daar gelukkig geserveerd mocht worden en gewoon een potje fun hebben! Het was een zeer geslaagde middag en dat deed mijn mama hart goed om te zien dat Rowen het onwijs gezellig vond! 

Rowen 15 jaar!

Zondagavond kreeg Kiki weer koorts dus hadden we begin van de week ook nog een ziek meisje thuis, verder mochten we de laatste gegevens voor de verkoop aanleveren èn de laatste dingetjes regelen voor de koop van het nieuwe huis. Gister kregen we namelijk het goede nieuws dat de koop officieel naar voren kon worden geschoven!! Whaaaa!! We gaan van 12 december naar 7 december, dus krijgen nu woensdag de sleutel! 

Ondertussen was ik bezig met de lessen van mijn LOA training en heb ik mede daardoor stappen gezet die ik lang heb uitgesteld. Ongelooflijk hoe ik in korte tijd stappen heb weten te zetten waardoor ik merk ook echt aan de slag te kunnen terwijl ik maan-denlang heb gedacht, kan ik dit wel? Ik zeg maandenlang, maar het gaat al veeeeeel langer terug. 

Ik geloof erin dat alles op zijn tijd komt, dus dat ik nu wel stappen durf te zetten nadat ik ben begonnen aan die training is voor mij geen toeval. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor mezelf dat ik er nu dus blijkbaar klaar voor ben en alles begint te lopen. Misschien herken je jezelf hierin? Ik heb lang het gevoel gehad dat ik aan de bak MOEST. Als je mijn vorige blogs gelezen hebt weet je misschien dat ik erg struggelde met het idee dat ik voor m’n gevoel niks gepresteerd had. Ja het klinkt eigenlijk heel erg, want als ik dit zo schrijf denk ik meteen, “doe even normaal!” Wat nou niks gepresteerd! 

Nu zie ik het gelukkig anders in. Ik liet het op een gegeven moment los en besloot me er minder mee bezig te houden en lekker thuis te genieten van Kiki’s laatste jaar thuis voordat ook zij het leven van school gaat ervaren en ik deze tijd met haar kwijt ben. Wat er toen gebeurde was dat er plotseling allemaal ideeën in mijn gedachten ontstonden. Het begon te stromen, omdat ik de druk er vanaf gehaald had. Wat ik dus een tijd geleden geforceerd probeerde op te zetten voor mezelf, maar waar echt stappen zetten uitbleef in verband met angstige gevoelens, lukt het mij nu wèl en het leuke is, ik doe het zelfs naast een verhuizing, die training en heb nog steeds tijd voor Kiki en de rest van mijn gezin. Die oudste drie zien moeders soms allang niet meer staan haha. 

Hoe meer ik doe, hoe makkelijker het allemaal wordt. In het begin stokte mijn adem bijna als ik zag dat er een melding op mijn telefoon stond. Dat betekende dat ik een reactie had gekregen op de informatie die ik heb gedeeld. Bang! Bang dat ik was voor negatieve feedback! Oef… en nu? Nu sta ik te popelen om te zien wat ik voor reactie heb gekregen. Nu weet ik dat er dus wèl mensen zijn die een klik voelen met mij en hulp willen. Die angst is volledig weg en hoeveel tijd zit ertussen? Twee weken? Misschien nog minder zelfs. Ik heb sinds vanmorgen een tweede oefen cliënt erbij die mijn hulp graag aanneemt en ze vindt het fijn dat zij mij op deze manier kan helpen om te leren. 

Het komt uiteindelijk doordat ik gewoon ben gaan DOEN! Dit is de boodschap die ik wil meegeven. Het is zo leuk om uit je comfortzone te stappen en te zien hoe je groeit! Ik snap nu helemaal wat mijn business coach bedoelt met En En. Als je iets wil doen, maar je twijfelt omdat je al zoveel verantwoordelijkheden hebt, kan je het erbij doen, omdat je het leuk vindt. Van leuke dingen krijg je namelijk energie! Als het je tegen gaat staan, dan wil je het niet graag genoeg, dan wordt het een last en ontwikkel je stress. Als het fun is, is het haalbaar. Dan ga je er een weg in vinden en het zal kloppend zijn! 

Heb je plannen voor jezelf maar twijfel je nog? Vraag jezelf dan af hoe graag je het wilt. Als er een gevoel van passie naar boven komt dan klopt het. Dan kan je het voor jezelf realiseren. Het enige wat je dan nog te doen staat is..DOEN! Gun jezelf die groei. Ik gun het jou zo! Én, heb een beetje geduld. Gun het tijd om te kunnen stromen, ga het niet afdwingen.

Inmiddels komt Rowen net binnen en vertelt mij een verhaal waar hij zich behoorlijk aan irriteert en ik alleen maar trots op kan zijn, natuurlijk… haha. 

Elke keer als hij door de gangen van school loopt krijgt hij wel een keer de vraag of hij Aeden kent. Ja zegt hij dan, “dat is mijn broertje.” Dan krijgt hij vervolgens te horen “Oooh jullie lijken echt veel op elkaar!” 

Mama proud! Sorry, is vast een moedersdingetje. 

Anyway, doe met bovenstaande wat jij wilt. Pik eruit waar je iets aan hebt en laat de rest voor wat het is. Misschien dat dit het laatste zetje was dat je nodig hebt om jouw droom tot werkelijkheid te laten komen. Waar wacht je nog op? Go for it!

Vanavond gaan de oudste weer naar Veenendaal. Nog een paar keer heen en weer, dan kunnen ze straks op de fiets naar papa. Verder ga ik dit weekend zoveel mogelijk tijd gebruiken om dozen in te pakken. Sinterklaas en kerst zal iets anders lopen dit jaar. Waar ik normaal gesproken na Sinterklaas meteen een boom in huis heb staan, zit ik nu in een totaal andere vibe, maar wel een leuke! 😉 

Ik wens iedereen een heel fijn weekend toe, mocht je Sinterklaas vieren, heel veel plezier en tot volgende week! 

Liefs LINDA

© 2025 levenbylinda

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑