Maand: augustus 2022

Zo, het is vandaag zondag en zoals je misschien merkt kom ik twee dagen later met mijn blog. Ik had hem eigenlijk gister al beloofd, maar het kwam er gewoon niet van. Nu lig ik dus ook even heel relaxed op mijn heerlijk, zachte bed die ik na onze vakantie nóg meer ben gaan waarderen haha. Op de achtergrond komt er een nummer van James Arthur voorbij die zo’n fantastische stem heeft waar ik geen genoeg van kan krijgen. Het boxje waar hij uitkomt heb ik geleend van mijn nichtje, die waarschijnlijk baalt dat hij nu nog hier ligt, sorry Lies, hij komt snel weer jouw kant op, maar hij werkt echt top! 

We hadden de box geleend omdat Faye en ik vrijdagavond onze verjaardagen hebben gevierd met een gezellig feestje. Aankomend weekend zijn we echt jarig, Faye vrijdag 2 september en ik de volgende dag op 3 september, maar dat weekend heeft Paul het heel druk met zijn werk, dus hebben we het een weekje vervroegd. Wat was het fijn om iedereen die er was om ons heen te hebben. Er waren ook afmeldingen en zo kwam ik eigenlijk op het onderwerp van deze week, dat zal ik zo toelichten. 

Inmiddels zijn we morgen alweer een week thuis na onze vakantie en laatste week in Slovenië. We reden zondag eind van de middag rond 17:00 uur weg, omdat we erachter waren gekomen dat alle supermarkten dicht waren, dus geen eten konden halen wat ik nog wilde bereiden voordat we om 20:00 uur aan onze terugreis zouden beginnen. We besloten onderweg bij een Mac Donalds te stoppen en daar maar een hapje te eten. Wat vervelend! 😉 

Zo gezegd zo gedaan en gingen uiteindelijk om 19:00 uur de lange terugreis aan! Maandagochtend kwamen we uit mijn hoofd rond 8:00 uur thuis en was er echt een eind gekomen aan ons avontuur. We konden ons gaan focussen op het feestje van Faye en mijzelf wat we vrijdagavond gingen vieren. 

Alles is zoals het moet zijn. 

Soms heb je van die tegenslagen waar ik tegenwoordig een trucje voor heb om het anders te bekijken en snel weer terug te komen in mijn positieve vibe. De gedachte ‘alles is zoals het moet zijn’ draagt daar heel erg aan bij. Ik zeg altijd tegen mezelf bij tegenslag: “wat goed is voor mij, gebeurt.” Op die manier kan ik iets snel relativeren en het van de positieve kant zien. Het helpt mij echt! Soms de ene keer iets sneller dan de andere keer, maar het helpt me!

Donderdag waren we al begonnen met de voorbereidingen om alles klaar te zetten voor ons feestje, zodat we vrijdag niet zo heel veel meer hoefde te doen. Ik had met mijn schoonouders afgesproken dat ze s’middags zouden komen en zo kwam Paul zijn jongere broer ook eerder. So, NO stress 😉 De rest verwachtte we vanaf een uurtje of 20:00 uur. Ik kreeg alleen ineens op vrijdag de één na de andere afmelding, dat maakte het voor mij bij de zoveelste afmelding ineens iets lastiger te verwerken dan ik verwachtte. Nu moeten diegene die dit lezen en hadden afgeappt dit ALSJEBLIEFT niet verkeerd opvatten, het gaat namelijk om hetgeen hoe hiermee om te gaan. 

Op de dag zelf van zo’n feestje ben je normaal gesproken druk bezig met de voorbereiding om voor iedereen die je hebt uitgenodigd een leuk feest te organiseren en gaat er niet vanuit dat je dan nog best wat afmeldingen krijgt. Natuurlijk komt het voor dat er een paar afmeldingen zijn, maar ik merkte aan mezelf dat de moed een beetje in mijn schoenen begon te zakken, waardoor ik mezelf steeds weer opnieuw moest focussen om me daardoor niet te laten afleiden van iets wat een leuk feestje moest gaan worden. Ik vond het natuurlijk voornamelijk jammer dat je iemand niet ziet. 

Waar ik me niet van wilde laten afleiden is het feit dat diegene die er wel waren, er wáren! En denk ik dan dat we misschien niet genoeg in huis hadden gehaald als diegene die hebben afgezegd er wel waren geweest, dat het er misschien voor gezorgd had dat het niet goed gepast had in huis of in onze tuin. Had misschien ook wel weer zijn charmes gehad en meer dansers op de gecreëerde dansvloer 😉 Uiteindelijk kon ik de positieve kant er wel van inzien en kon ik het die avond voor mezelf loslaten. 

Maar goed, dit is dan één voorbeeld wat ik kan benoemen om het zinnetje wat ik tegen mezelf zeg toe te passen, maar zo doe ik dat bij alles wat er dagelijks gebeurt. Dat hoeven trouwens niet eens allemaal tegenslagen te zijn, ik kan het ook denken als er iets positiefs gebeurt. Het zinnetje zet alleen voor mij meer kracht bij als ik het tegen mijzelf zeg bij tegenslag. Het helpt me enorm om mijn negatieve gevoel om te turnen naar een positief gevoel en daar wil ik me bevinden. 

Naar mijn idee zit er altijd een reden achter waarom iets gebeurt. Ik geloof niet in toeval. Daar hoef je het totaal niet mee eens te zijn, ik kan me voorstellen dat als iemand dit nu leest het er niet mee eens is misschien en zelfs geïrriteerd kan zijn over wat ik nu uit, maar dit is hoe ík het zie. Ik vind het ook een mooie gedachte, omdat ik op die manier mezelf niet meer in een slachtofferrol plaats en dus die weerstand weghaal. 

Dus, voor mij geldt: “Wat goed is voor mij, gebeurt.”

Wie weet kan het ook iets zijn voor jou en ga je gebeurtenissen in jouw leven op een andere manier aan. En wat ik zei, het hoeft niet alleen toegepast te worden bij tegenslagen. Het is toch fijn om te mogen denken dat dingen gebeuren zoals het moet zijn? In het positieve geval: misschien valt iets net even beter uit dan je verwacht had of in het negatieve geval: heb je nog ergens werk te verrichten binnenin jezelf. Het is maar hoe je het voor jezelf bekijkt, ook aan jezelf werken is natuurlijk positief, ik hoop dat jullie begrijpen hoe ik het bedoel.

Het zal je uiteindelijk rust geven en vooral dat gevoel van weerstand wegnemen, en zodra dát gebeurt kunnen positieve ervaringen naar je toekomen. Daar geloof ik echt in.

Nou, ik ga eens kijken of er beneden nog iets gedaan kan worden aangezien we nog steeds aan het opruimen zijn van vrijdag haha. Al met al was het een super geslaagd feestje vrijdag en voelde Faye en ik ons onwijs geliefd en jarig! Nou hoop ik er aankomende zaterdag niks van te merken als ik daadwerkelijk 40 wordt hihi. 

Morgen begint de week van mijn jongens in ieder geval al goed met een studiedag! Heb je net 6 weken vakantie gehad… Dinsdag boeken halen en verder introductie de eerste week. Faye gaat als het goed is morgen naar Veenendaal, dus zal haar eerste week op haar nieuwe school van daaruit beginnen. Mits het OV het toelaat in verband met stakingen deze week. 

Oké lieve lezers! Ik hoop dat jullie verder ook nog een hele fijne zomer hebben gehad en als je het leuk vindt en je had het me nog niet verteld, vertel me er dan nu over, ik hoor graag waar je geweest bent of wat je gedaan hebt. 

Geniet nog even van deze zondagavond en succes weer voor de komende week! 

Liefs LINDA

“Dober dan” op deze vrijdagmorgen vanuit Slovenië. Ik versprak me gister al bij de kassa in de supermarkt door terug te antwoorden met “dobry den” (het goedendag van vorige week), maar het lijkt ook wel erg op elkaar. 

Ja…, we zijn nu toch op een plek! Dit huis heeft echt iets magisch. We zitten lekker hoog op een berg, helemaal afgelegen, maar hoe het er allemaal uitziet, net een huisje uit de Efteling. Ze hebben het zo goed voor elkaar gebracht en op elkaar afgesteld, alles klopt en is aanwezig, je kan het zo gek niet bedenken. 

Het gevoel van in de watten gelegd worden is zeker aanwezig. Je stapt zo in een warm bad. 

We moeten wel een stukje rijden als we ergens naartoe willen, maar als we weer terugkomen kunnen we het ontspannen weer verder oppakken. Deze gastvrouw wil gewoon dat het je aan niks ontbreekt, dat is wel duidelijk. Love it! 

Deze vakantie is anders dan anders.

Even tussendoor, ik heb jullie vorige week uitgenodigd of iemand een leuk onderwerp wist om eventueel over te kunnen schrijven, dat mag te alle tijden doorgegeven worden. Zo niet, schrijf ik gewoon lekker door over hetgeen zelf in me opkomt en jullie daarmee kan vermaken, inspireren, verhelderen etc. 

Goed, deze vakantie. Waarom is hij zo anders? 

Oké, ik ga nu even heel open en eerlijk met jullie zijn. Ergens vind ik dat best spannend, omdat ik daarmee mezelf behoorlijk blootstel; nog meer dan anders denk ik. Dan kun je denken, dat hoef je toch niet te doen? Helemaal waar! Ik wil het alleen doen, omdat ik zoals ik vorige week schreef transparant wil zijn naar mijn lezers om zoveel mogelijk mijn echte “ik” te laten zien. Dat kan ik niet door halve waarheden te delen met jullie. Wie weet herken je jezelf in mijn verhaal en heb je er iets aan om ook die stappen te gaan zetten naar vrijheid, zelfliefde, groei of wat het voor jou ook mag zijn. 

Goed, daar gaan we!

Ik weet niet wat er gebeurt deze zomer, positief hoor!, maar toen mijn oudste kids 3 weken weg waren kwam ik al tot hele fijne nieuwe inzichten voor mezelf en deze afgelopen weken gebeurde er iets wat ervoor zorgde dat mijn oogkleppen afgingen. Ik ben daarna gaan beseffen dat er iets meer binnenin mij speelt en sommige puzzelstukjes vielen weer op hun plek. Ik merk dat ik groei en mezelf steeds beter leer kennen en waarderen. 

Zoals jullie inmiddels misschien weten ben ik altijd bezig met voeding. Ik probeer er een juiste weg in te vinden. 

Ik kijk dan naar de verschillende manieren van de juiste diëten wat goed kan zijn voor je lichaam. Ik weet dat elke manier van het volgen van een dieet per persoon kan verschillen, dus wat voor jou goed werkt hoeft voor mij helemaal niet goed te zijn.

Nou was ik onlangs begonnen met het uitproberen van een koolhydraatarm dieet. Ik moet zeggen dat het wel wat met m’n lijf deed, ik zag het voornamelijk aan mijn huid. Daar zal ook meespelen dat ik minder vlees eet of alleen nog maar biologisch. 

Om een lang verhaal iets korter te maken, slingerde Faye vorige week een opmerking naar mij die volkomen terecht was. Het voelde als een soort slap in the face, alsof ik wakker moest worden. 

Ik maak me namelijk weleens druk om haar voeding. “Eet ze wel genoeg, – als ze zich maar niet druk maakt om haar figuurtje, want ze ziet er prachtig uit. – Als ze maar geniet van haar eten en geen lekkere dingen afslaat die ze aangeboden krijgt.”

We liepen in het fantastische Praag waar op elke hoek wel een winkeltje was waar je van die lekkere donut ice cream cones kon halen. Die vulden ze dan met ijs en slagroom of je kon hem met aardbeien laten vullen en aftoppen met slagroom. Heerlijk! 

Wij haalden allemaal zo’n cone, maar Faye besloot binnen dat ze er toch geen wilde. 

Ik dacht echt, dit meen je niet. Mama gooit al haar strenge regels overboord deze vakantie en jij gaat nu aan je lijn denken? Dit was echt iets waarvan ik dacht, dit wil Faye ook dolgraag proberen, maar nee… 

Er gebeurde iets waarvoor ik eigenlijk wel dankbaar ben. 

We kregen woorden op straat. Uiteindelijk riep Faye kwaad naar mij dat ik ermee moest ophouden! Haar woorden luidde ongeveer zo: “dat jij nou altijd met je gewicht bezig bent hoef je dat niet op mij te projecteren!”

Ik werd stil. 

Ik werd stil, omdat ik wist dat ik niet boos kon worden. Ze had namelijk helemaal gelijk. Wat zij niet door heeft gehad, later wel omdat ik haar ervoor bedankte dat ze dit tegen me zei, is dat ik aan het denken werd gezet. Zij heeft mij m’n ogen doen openen. Ik was er ook meteen helemaal klaar mee. Na moeten denken over elke hap die je in je mond stopt.

Ik ben de terugweg naar ons vakantieappartement wat een uur rijden was gaan nadenken waarom ik zo bezig ben met voeding. Waarom ik nou écht zo bezig ben met al die diëten uitproberen. Ja voor m’n gezondheid en te kijken of m’n huid er enigszins van opknapt. De echte reden? 

Ik heb jarenlang te horen gekregen dat ik niet goed genoeg ben. 

Ik had een pens, ik had te dikke bovenbenen, ik kreeg een personal trainer om af te vallen vanwége mijn te dikke bovenbenen (ik had op dit moment al 3 kinderen op de wereld gezet en woog nog steeds onder de 60 kg), mijn borsten waren te klein (nogmaals, nadat ik 3 keer borstvoeding had gegeven), mijn haar was te kort, och man. Er scheelde van alles aan mijn uiterlijk. 

Het werd me ineens heel duidelijk wat hier speelt. Ik wil niet dat mijn dochter óf mijn zoons denken dat ze niet goed genoeg zijn. Dat ze te dik zijn, dat al zouden ze een kilootje meer hebben, ze er niet uitzien. Ik wil niet dat ze walgen van zichzelf, en een laag zelfbeeld hebben. Dat is mijn angst…

Omdat mama dat al heeft gedaan. Ik heb dat verkeerde zelfbeeld al gecreëerd van mijzelf. Wat speelt hier? Te weinig zelfliefde.. en dát is waar Faye mij even voor wakker schudde op dat smalle straatje daar in Praag. 

Ik heb meteen een e-book aangeschaft van Anita Moorjani – Ik moest doodgaan om mezelf te genezen, en ben er al bijna doorheen, een tip die ik al tig keer voorbij heb horen komen, maar blijkbaar nog niet het moment vond om dat boek te gaan lezen, ik ben gaan luisteren naar podcasten met betrekking tot zelfliefde, ik ben gaan beseffen waardoor ik een overtuiging heb gecreëerd dat ik pas goed genoeg ben op het moment dat ik maatje 34 heb. Ja oké, ik zit lekkerder in mijn vel als ik op mijn gewicht let, maar de reden erachter moet echt stoppen nu. Ik moet het puur voor mezelf willen en niet voor de buitenwereld. 

Deze vakantie is gewoon een openbaring geweest voor mij. Ik zie deze week Slovenië ook echt als mijn reis. De reis waar ik heb besloten voor ‘the new me’ te gaan. 

Ik word over een paar weken 40, dus vind het wel passend ook. Een nieuw kroonjaar, een nieuwe ik. 

Weg met die oude overtuigingen. Dankjewel lieve Faye! Dit had ik nodig en ik denk dat JIJ die persoon moest zijn om het nieuws aan mij te brengen. Dat ik eens moet stoppen met al die diëten uit te proberen en gewoon normaal moet gaan eten. 

Ik wil die food vrijheid, ik wil niet meer moeten kijken hoeveel koolhydraten ergens inzit en tellen hoeveel calorieën ik op een dag eet. Het neemt zoveel tijd in beslag en zorgt ervoor dat je de hele dag met eten bezig bent. 

Dit betekent niet dat ik nu als een bezetene alles ga eten wat los en vast zit uhm… nope. Ik ga alleen eens proberen te leven en van mijn lichaam te houden zoals Zij is. Ze doet het namelijk onwijs goed, laat me eigenlijk nooit in de steek en ik ben haar maar aan het tarten met uitprobeersels. We gaan gewoon op gezonde voet verder, en dan bedoel ik ook gezond op die mentaal gezonde wijze. 

Dankjewel Faye, voor het voorhouden van die spiegel! Ik zal me niet meer zo focussen op jouw voedingspatroon, maar op die van mezelf op weg naar nog meer zelfliefde! 

Alles gebeurt op het juiste moment. 

Liefs LINDA